حديث و آيات: پرهيز از غُلوّ در دين

بحار الأنوار عن جعفر بن بَشير الخزّاز عن إسماعيلَ بنِ عبدِ العزيز : قال أبو عبدِ اللّه عليه السلام : يا إسماعيلُ ، ضَعْ لي فِي المُتَوَضَّأِ ماءً ، قالَ : فَقُمتُ فَوَضَعتُ لَهُ ، قالَ : فَدَخَلَ ، قالَ : فقلتُ في نفسِي : أنا أقولُ فيه كذا و كذا و يَدخُلُ المُتَوَضَّأ يَتَوَضَّأُ ؟ ! قالَ : فلَم يَلبَثْ أن خَرَجَ فقالَ : يا إسماعيلُ ، لا تَرفَعْ البِناءَ فَوقَ طاقَتِهِ فَيَنهَدِمَ ، اجعَلُونا مَخلوقينَ ، و قولوا فِينا ما شِئتُم فلن تَبلُغُوا .

بحار الأنوار ـ به نقل از جعفر بن بشير از اسماعيل بن عبد العزيز ـ : امام صادق عليه السلام فرمود : اى اسماعيل! در آبريز برايم مقدارى آب بگذار؛ اسماعيل مى گويد : من برخاستم و مقدارى آب براى ايشان گذاشتم. حضرت داخل شد. با خودم گفتم : من درباره او چنين و چنان اعتقادى دارم و با اين حال به آبريز مى رود و شستشو مى كند ! اسماعيل مى گويد : طولى نكشيد كه حضرت بيرون آمد و فرمود : اى اسماعيل! ساختمان را بيش از قدرت تحمّلش بلند مساز كه خراب مى شود؛ ما را مخلوق بدانيد. آن گاه هر چه خواستيد درباره ما بگوييد كه كم گفته ايد و حق مطلب را ادا نكرده ايد.

نمایش منبع

بازگشت به : پرهيز از غُلوّ در دين