حديث و آيات: حقّ همسايه

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :أمّـا حـقُّ جارِكَ فحِفْظُهُ غائبا ، و إكْرامُهُ شاهِدا ، و نُصْرَتُهُ إذا كانَ مَظلوما ، و لا تَتَّبِـعُ لَهُ عَورَةً ، فإنْ عَلِمتَ علَيهِ سُوءا سَتَرْتَهُ علَيهِ ، و إنْ عَلِمتَ أنَّهُ يَقْبَلُ نَصيحَتَكَ نَصَحتَهُ فيما بَينَكَ و بَينَهُ ، و لا تُسْلِمُـهُ عِند شَديدةٍ ، و تُقِيلُ عَثْرَتَهُ ، و تَغْفِـرُ ذَنْبَـهُ ، و تُعاشِـرُهُ مُعاشَـرَةً كَريمَـةً .

امام زين العابدين عليه السلام :اما حق همسايه ات اين است كه در غياب او آبرويش را حفظ كنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ستمى شد ياريش رسانى، دنبال عيبهايش نباشى، اگر بدى از او ديدى بپوشانى، اگر بدانى كه پند و اندرز تو را مى پذيرد او را در نهان نصيحت كنى، در سختيها رهايش نكنى، از لغزشش درگذرى، خطايش را ببخشى و با او بزرگوارانه معاشرت كنى.

نمایش منبع

بازگشت به : حقّ همسايه