حديث و آيات: درباره محبّت به فرزندان

الإمام الصادق عليه السلام : قالَ والِدي عليه السلام : وَاللّه ِ إنِّي لاَُصانِعُ بَعضَ وُلدِي واُجلِسُهُ عَلى فَخِذِي واُكثِرُ لَهُ المَحَبَّةَ ، واُكثِرُ لَهُ الشُّكرَ، وإنَّ الحَقَّ لِغَيرِهِ مِن وُلدِي ، ولكِن مُحافَظَةً عَلَيهِ مِنهُ ومِن غَيرِهِ ؛ لِئَلاّ يَصنَعوا بِهِ ما فَعَلَ بِيوسُفَ إخوَتُهُ، وما أنزَلَ اللّه ُ سورَةَ يوسُفَ إلاّ أمثالاً لِكَيلا يَحسُدَ بَعضُنا بَعضا كَما حَسَدَ بيوسُفَ إخوَتُهُ وبَغَوا عَلَيهِ.

امام صادق عليه السلام : پدرم عليه السلامفرمود : «به خدا سوگند ، من نسبت به يكى از فرزندانم تظاهر مى كنم و او را بر زانويم مى نشانم و بسيار به او محبّت مى كنم و بسيار از او تشكّر مى كنم . هر چند حق با فرزند ديگر من است ؛ ليكن به خاطر حفاظت كردن وى از او و ديگران ، چنين مى كنم تاكارى را كه برادران يوسف با او كردند ، اينان با وى نكنند . خداوند ، سوره يوسف را فرو نفرستاده است ، مگر نمونه اى براى آن كه برخى از ما نسبت به برخى ديگر ، حسادت نورزد ، همان گونه كه برادران يوسف بر او حسادت ورزيدند و ستم نمودند» .

نمایش منبع

بازگشت به : درباره محبّت به فرزندان