حديث و آيات: 1768 ـ نور بصيرت

قرآن:
(أَوَمَنْ كَانَ مَيْتا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ) .
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه َ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيَجْعَلْ لَكُمْ نُورا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّه ُ غَفُورٌ رَحِيمٌ) .

«آيا كسى كه مرده [دل] بود و زنده اش گردانيديم و براى او نورى پديد آورديم تا در پرتو آن در ميان مردم راه برود، چون كسى است كه گويى در تاريكى هاست و از آن بيرون آمدنى نيست؟ اين گونه كار كافران برايشان تزيين شده است».

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا پروا داريد و به پيامبر او بگرويد تا از رحمت خويش شما را دو بهره عطا كند و براى شما نورى قرار دهد كه به وسيله آن راه سپريد و بر شما ببخشايد و خدا آمرزنده مهربان است».

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في الدّعاء ـ : وَهَبْ لي نُورا أمشي بهِ في النّاسِ ، وأهتَدي بهِ في الظُّلُماتِ ، وأستَضيءُ بهِ مِن الشَّكِّ والشُّبُهاتِ .

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت : و مرانورى بخش تا با آن در ميان مردم گام بردارم و به واسطه آن در تاريكى ها راه يابم و در پرتو آن از شكّ و شبهات به درآيم.

نمایش منبع

بازگشت به : 1768 ـ نور بصيرت