حديث و آيات: مبتلا شدن به بلاى بزرگ

عنه صلي الله عليه و آله : إذا أحَبَّ اللّه ُ عز و جل عَبدا صَبَّ عَلَيهِ البَلاءَ صَبّا ، وثَجَّهُ عَلَيهِ ثَجّا . فَإِذا دَعَا العَبدُ قالَ جِبريلُ : أي رَبِّ ، اِقضِ حاجَتَهُ ؟ فَيَقولُ تَعالى : دَعهُ ؛ فَإِنّي اُحِبُّ أن أسمَعَ صَوتَهُ . فَإِذا دَعا ، يَقولُ عز و جل : لَبَّيكَ عَبدي ، وعِزَّتي لا تَسأَلُني شَيئا إلاّ اُعطيكَ ، ولا تَدعوني بِشَيءٍ إلاَّ استَجَبتُ ، فَإِمّا أن اُعَجِّلَ لَكَ ، وإمّا أن أدَّخِرَ لَكَ أفضَلَ مِنهُ .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه خداوند عز و جلبنده اى را دوست بدارد ، بلا را سخت بر سر او سرازير مى كند و آن را سخت بر او مى بارد . پس چون بنده دعا كند ، جبرئيل مى گويد : «پروردگارا ! حاجتش را برآورم ؟». امّا خداوند متعال مى گويد : «او را رها كن كه من دوست دارم صدايش را بشنوم» و چون دعا كند ، خداوند عز و جلمى گويد : «بنده ام ، لبّيك ! به عزّتم سوگند كه هرچه از من بخواهى ، به تو عطا مى كنم و هرچه دعا كنى ، اجابت مى نمايم ، [بدين معنا كه] يا آن را زود برايت برمى آورم و يا بهتر از آن را برايت ذخيره مى كنم» .

نمایش منبع

بازگشت به : مبتلا شدن به بلاى بزرگ