حديث و آيات: ـ ۸ هرگاه دنيا بزرگ ترين همّ و غم باشد

عنه عليه السلام ـ فِي التَّزهيدِ فِي الدُّنيا وَالتَّرغيبِ في أعمالِ الآخِرَةِ ـ : يَا بنَ آدَمَ ، لا يَكُن أكبَرُ هَمِّكَ يَومَكَ الَّذي إن فاتَكَ لَم يَكُن مِن أجَلِكَ ، فَإِنَّ كُلَّ يَومٍ تَحضُرُهُ
يَأتِي اللّه ُ فيهِ بِرِزقِكَ ، وَاعلَم أنَّكَ لَن تَكتَسِبَ شَيئا فَوقَ قوتِكَ إلاّ كُنتَ فيهِ خازِنا لِغَيرِكَ ؛ يَكثُرُ فِي الدُّنيا بِهِ نَصَبُكَ ، ويَحظى بِهِ وارِثُكَ ، ويَطولُ مَعَهُ يَومَ القِيامَةِ حِسابُكَ !
فَاسعَد بِمالِكَ في حَياتِكَ ، وقَدِّم لِيَومِ مَعادِكَ زادا يَكونُ أمامَكَ ؛ فَإِنَّ السَّفَرَ بَعيدٌ ، وَالمَوعِدَ القِيامَةُ ، وَالمَورِدَ الجَنَّةُ أوِ النّارُ . [ الإرشاد : ج ۱ ص ۲۳۴ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۳ ص ۳۱ ح ۵۸ نقلاً عن تفسير العيّاشي بزيادة «فإن همّك يوم» بعد «من أجلك» وراجع نثر الدرّ : ج ۱ ص ۲۹۵ . ]
امام على عليه السلام ـ در تشويق به دل بركَنْدن از دنيا و ترغيب به كارهاى آخرت ـ : اى پسر آدم! بزرگ ترين همّ و غَمّت آن روزت نباشد كه چون از دستت رفت ، از عمر تو نباشد ؛ [ يعنى : غمِ روزىِ روزى را كه جزء عمر تو نيست ، مخور. ] زيرا هر روزى كه وارد آن مى شوى ، خداوند در آن ، روزى ات را مى رساند. بدان كه هرگز ، چيزى بيش از قُوتت به دست
نمى آورى ، مگر اين كه تو خزانه دار آن براى ديگران باشى. [فقط [مايه رنج بسيار تو در دنيا مى شود و وارثت از آن بهره مند مى گردد و به سبب آن ، حسابرسى تو در روز قيامت به درازا مى كشد!
پس با مال خود در زندگى ات [آينده خود را تأمين كن و] خوش بخت شو و براى معادت كه در پيش دارى ، توشه اى بفرست؛ زيرا سفرى دور و دراز پيش رو دارى و وعده گاه ، قيامت است و محلّ ورود ، بهشت يا آتش.