حديث و آيات: نهى از رُهبانيت و از حرام شمردن آنچه خ...
مسند ابن حنبل عن مجاهد عن رجل من الأنصار من أصحاب الرسول صلي الله عليه و آله : ذَكَروا عِندَ رَسولِ اللّه صلي الله عليه و آله مَولاةً لِبَني عَبدِ المُطَّلِب ، فَقالَ : إنَّها تَقومُ اللَّيلَ وتَصومُ النَّهارَ . فَقالَ رَسولُ اللّه صلي الله عليه و آله :
لكِنّي أنَا أنامُ واُصَلّي ، وأصومُ واُفطِرُ ، فَمَنِ اقتَدى بي فَهُوَ مِنّي ، ومَن رَغِبَ
عَن سُنَّتي فَلَيسَ مِنّي .
لكِنّي أنَا أنامُ واُصَلّي ، وأصومُ واُفطِرُ ، فَمَنِ اقتَدى بي فَهُوَ مِنّي ، ومَن رَغِبَ
عَن سُنَّتي فَلَيسَ مِنّي .
مسند ابن حنبل ـ به نقل از مجاهد ، از مردى از انصار كه صحابى پيامبر صلي الله عليه و آله بود ـ : در نزد پيامبر خدا از كنيزى از بنى عبد المطّلب ، سخن به ميان آوردند. مرد انصارى گفت: آن زن ، شب ها عبادت مى كند و روزها روزه مى گيرد.
پيامبر خدا فرمود: «امّا من ، مى خوابم و نماز مى خوانم و [گاه] روزه مى گيرم و [گاه] نمى گيرم . پس، هر كه به من اقتدا كند ، از من است و هركه به راه و رسم من پشت كند ، از من نيست».
پيامبر خدا فرمود: «امّا من ، مى خوابم و نماز مى خوانم و [گاه] روزه مى گيرم و [گاه] نمى گيرم . پس، هر كه به من اقتدا كند ، از من است و هركه به راه و رسم من پشت كند ، از من نيست».