حديث و آيات: فصل پنجم : ستمهاى رفته بر اهل بيت عليهم...
الإمام عليّ عليه السلام : . . . حَتّى إذا قَبَضَ اللّه ُ رَسولَهُ صلي الله عليه و آله رَجَعَ قَومٌ عَلَى الأَعقابِ ، وغالَتهُمُ السُّبُلُ ، وَاتَّكَلوا عَلَى الوَلائِجِ ، ووَصَلوا غَيرَ الرَّحِمِ ، وهَجَرُوا السَّبَبَ الَّذي اُمِروا بِمَوَدَّتِهِ ، ونَقَلُوا البِناءَ عَن رَصِّ أساسِهِ ، فَبَنَوهُ في غَيرِ مَوضِعِهِ . مَعادِنُ كُلِّ خَطيئَةٍ ، وأبوابُ كُلِّ ضارِبٍ في غَمرَةٍ 
.
.
امام على عليه السلام: تا اين كه چون خداوند جان رسول خود را گرفت قومى به عقب برگشتند و در راههاى گوناگون هلاكتبار قدم نهادند و بر انديشه هاى نادرست خويش تكيه كردند و با غير خويشاوند [پيامبر ]پيوند برقرار كردند و از وسيله اى كه به دوستى آن مأمور شده بودند (يعنى اهل بيت) دور گشتند و بنا [ى دين و امامت] را از روى بنياد استوارش حركت دادند و آن را در غير جايش بنا كردند. اينان معدن هر خطايى بودند و دروازه هايى گشوده به روى هركسى كه خواهان گام نهادن در باطل و گمراهى بود.