حديث و آيات:
فصل هشتم : رفتار ايشان با خدمتگزاران
ياسِرٌ الخادِمُ : كانَ الرِّضا عليه السلام إذا كانَ خَلا جَمَعَ حَشَمَهُ عِندَهُ ؛ الصَّغيرَ وَالكَبيرَ ، فَيُحَدِّثُهُم ويَأنَسُ بِهِم ويُؤنِسُهُم . وكانَ عليه السلامإذا جَلَسَ عَلَى المائِدَةِ لا يَدَعُ صَغيرًا ولاكَبيرًا ـ حَتَّى السّائِسَ وَالحَجّامَ ـ إلاّ أقعَدَهُ مَعَهُ عَلى مائِدَتِهِ .
ياسر خادم: امام رضا عليه السلام هرگاه تنها مى شد، اطرافيان و خدمتكاران خرد و كلان خود را گرد مى آورْد و با آنها سخن مى گفت و همدمشان مى شد و سرگرمشان مى كرد و هرگاه بر سر سفره مى نشست هيچ كوچك و بزرگى ـ حتّى مهتر اسبان و رگزن ـ را فروگذار نمى كرد و او را بر سر سفره مى نشانْد.