حديث و آيات:
هزينه كردن نابجاى اموال
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن كانَ لَهُ مالٌ فإيّاهُ و الفَسادَ؛ فإنّ إعطاءَكَ المالَ في غَيرِ وَجهِهِ تَبذيرٌ .و إسرافٌ ، و هُو يَرفَعُ ذِكرَ صاحِبهِ في النّاسِ ، و يَضَعُهُ عِندَ اللّه ِ . و لَم يَضَعِ امرؤٌ مالَهُ في غَيرِ حَقّهِ و عِندَ غَيرِ أهلِهِ إلاّ حَرَمَهُ شُكرَهُم و كانَ خَيرُهُ لغَيرِهِ ، فإن بَقِيَ مَعهُ
مِنهُم مَن يُريهِ الوُدَّ و يُظهِرُ لَهُ الشُّكرَ فإنّما هُو مَلَقٌ و كذبٌ .
امام على عليه السلام : هركه مالى دارد، مبادا تباه كند؛ زيرا بخشيدن بى جهت مال، ريخت و پاش و اسراف است و اين كار نام صاحبش را در ميان مردم بلند مى گرداند و نزد خدا پست مى سازد. هيچ انسانى مالش را بى جا خرج نكرد و به نا اهلش نداد، مگر اينكه از قدردانى آنان محروم گشت و خير و نفعش به ديگرى رسيد و اگر هم در ميان آنان كسى باشد كه با وى اظهار دوستى و قدردانى كند آن در حقيقت چاپلوسى و
دروغ است.