عنه عليه السلام : إنَّ الدنيا دارُ فَناءٍ و عَناءٍ ، و غِيَرٍ و عِبَرٍ ··· و مِن غِيَرِها أنّكَ تَرَى المَرحومَ مَغبوطا ، و المَغبوطَ مَرحوما ، ليس ذلكَ إلاّ نَعيما زَلَّ (زالَ) ، و بُؤسا نَزَلَ .
امام على عليه السلام : دنيا سراى نيستى و رنج و دگرگونيها و عبرتهاست··· از نمونه دگرگونى و ناپايدارى دنيا، اين است كه شخصى را مى بينى كه تا ديروز مورد ترحّم بود و امروز به حال او غبطه مى خورند و يا شخصى تا ديروز به حالش غبطه مى خوردند و امروز برايش دلسوزى مى شود؛ اين نيست مگر از آن رو كه نعمتى از دست رفته و بينوايى و مصيبتى نازل شده است.