حديث و آيات: خنده و لبخند
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كانَ ضِحكُ النبيِّ صلى الله عليه و آله التبسُّمَ ، فاجتازَ ذاتَ يومٍ بِفِئَةٍ مِن الأنصارِ و إذا هُم يَتَحَدَّثُونَ و يَضحَكُونَ بِمِل ءِ أفواهِهِم، فقالَ : يا هؤلاءِ، من غَرَّهُ مِنكُم أمَلُهُ و قَصَرَ بهِ في الخَيرِ عَمَلُهُ، فَلْيَطَّلِعْ في القُبورِ و لْيَعتَبِرْ بِالنُّشُورِ، و اذكُرُوا المَوتَ فإنّهُ هادِمُ اللذّاتِ .
امام على عليه السلام : خنده پيامبر صلى الله عليه و آله لبخند بود . روزى بر گروهى از انصار گذشت كه با هم صحبت مى كردند و قاه قاه مى خنديدند ، حضرت فرمود : اى جماعت! هر يك از شما كه آرزو فريبش داده و در كار خير كوتاهى كرده است ، بايد سرى به گورستان زند و از برانگيخته شدن مردگان عبرت گيرد. و به ياد مرگ باشيد ، كه ياد مرگ لذّتها را در هم مى شكند .