حديث و آيات: مقدمه
كانَ عَلىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليهماالسلام اِذا بُشِّرَ بِوَلَدٍ لَمْ يَسْأَلْ أَذَكَرٌ هُوَ أَمْ اُنْثى حَتّى يَقُولَ:
أَسَوِىٌّ؟ فَاِذا كانَ سَوِيّا قالَ:
اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى لَمْ يَخْلُقْ مِنّى خَلْقا مُشَوَّها.
امام چـهارم عليه السلاماينچنين بود:
هنـگامى كه به او بشـارت فرزندى مى دادند نمى پرسيد پسر است يـا دختر؟ مى پرسيد:
آيا سالم است؟ وقتى سالم بود مى فرمود:
حمد و ستايش مخصوص خدايى است كه از من مخلوق ناقص و زشت خلق نكرده است.
مهم تر از دختر يا پسر بودن فرزند، سلامتى آنان است. گاهى يك فرزند كه معلول فكرى و جسمى است، يك عمر مايه غصّه و سختى والدين مى شود. از اين رو بر سلامت جسمى نوزاد بايد خدا را شكر كرد و قدر اين نعمت را دانست.