وَ كـانَ عليه السلام اِذا أتـاهُ السائِلَ يَقُـولُ:
مَرْحَبا بِمَنْ يَحْمِلُ زادى اِلَى الآخِرَةِ.
هنگامى كه فقير خدمت امام چهارم عليه السلام مى آمد امام مى فرمود:
آفرين بر كسى كه زاد و توشه مرا به آخرت حمل مى كند.
صدقه به فقير، مثل آن است كه انسان بار سنگين خود را به كسى بسپارد تا آن طرف پل و رودخانه، سالم به انسان تحويل دهد. آخرت، آن سوى رود است و صدقه، در قيامت به انسان بر مى گردد.