الإمامُ زَينُ العابِدينَ عليه السلام ـ في خبرِ مَقتَلِ الحُسينِ عليه السلام ـ : ثُمّ سارَ حتّى نَزَلَ العُذَيبَ فقالَ فيها قائلَةَ الظَّهيرةِ ثُمّ انتَبَهَ مِن نَومِهِ باكيا فقالَ لَهُ ابنُهُ : ما يُبكِيكَ يا أبَهْ ؟ فقالَ : يا بُنَيَّ إنّها ساعةٌ لا تَكذِبُ الرُّؤيا فيها ، و إنّهُ عَرَضَ لي في مَنامي عارِضٌ ، فقالَ : تُسرِعُونَ السَّيرَ و المَنايا تَسِيرُ بِكُم إلى الجَنَّةِ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در گزارش كشته شدن حسين عليه السلام ـ فرمود: آن حضرت به راه خود ادامه داد تا آن كه در منزلگاه عُذَيب فرود آمد . در آن جا به خواب قيلوله (نيمروزى) فرو رفت و سپس با چشمى گريان از خواب بيدار شد . فرزندش عرض كرد : پدر جان! چرا گريه مى كنى؟ فرمود : پسرم! اين ساعتى است كه خواب آن دروغ نيست . در خواب ، كسى بر من آشكار شد و گفت : شما در رفتن شتاب مى كنيد و كاروان مرگ شما را به سوى بهشت مى برد .