حديث و آيات:
253. در حدّ واجب
امام باقر عليه السلام: اِذا حَدَّثْتُـكُمْ بِشَىْ ءٍ فَاسْاَلونى عَنْ كِتابِ اللّه ِ ـ ثُمَّ قالَ فى حَديثِهِ ـ : اِنَّ اللّه َ نَهى عَنِ الْقيلِ وَ الْقالِ، و فَسادِ الْمالِ، وَ كَثْرَةِ السُّؤالِ. فَقالوا: يا بْنَ رَسولِ اللّه ِ، وَ اَيْنَ هذا مِنْ كِتابِ اللّه ِ؟ قالَ: اِنَّ اللّه َ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فى كِتابِهِ: «لا خَيْرَ فى كَثِيرٍ مِنْ نَجواهُم...» الآيَة، وَ قالَ: «وَ لا تُؤتُوا السُّفَهاءَ اَمْوالَـكُمُ الَّتى جَعَلَ اللّه ُ لَـكُمْ قياما»، وَ قالَ: «لا تَسْاَ لُوا عَنْ اَشْياءَ اِنْ تُبْدَ لَـكُمْ تَسُؤْكُمْ»؛
هرگاه براى شما حديثى گفتم، درباره سَنَد آن مطلب در كتاب خدا از من بپرسيد. سپس فرمودند: خداوند از بگومگو كردن و تلف كردن مال و زياد سؤال كردن، نهى نموده است. [حاضران] گفتند: اى پسر رسول خدا! اين مطلب، در كجاى كتاب خدا آمده است؟ فرمودند: خداى ـ عزّ و جلّ ـ در كتاب خود مى فرمايد: «در بسيارى از درگوشى گفتن هاى ايشان هيچ خيرى نيست...» و فرموده است: «و اموال خود را كه خداوند، آن را وسيله قوام [زندگى] شما قرار داده، به نابخردان نسپاريد» و فرموده است: «درباره چيزهايى كه اگر براى شما آشكار گردد، شما را ناراحت مى كند، نپرسيد».