حديث و آيات:
240. چند برابر؟
قرآن كريم:
مَثَلُ الَّذينَ يُنفِقونَ أَمْوالَهُمْ فى سَبيلِ اللّه ِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللّه ُ يُضاعِفُ لِمَن يَشاءُ وَ اللّه ُ واسِعٌ عَليمٌ * الَّذينَ يُنْفِقونَ أَمْوالَهُمْ فى سَبيلِ اللّه ِ ثُمَّ لا يُتْبِعونَ ما أَنفَقوا مَنًّا وَ لا أَذًى لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنونَ * قَوْلٌ مَعْروفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِن صَدَقَةٍ يَتْبَعُها أَذًى وَ اللّه ُ غَنىٌّ حَليمٌ؛
مَثَل كسانى كه اموال خود را در راه خدا هزينه مى كنند، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند؛ كه در هر خوشه يك صد دانه باشد؛ و خداوند براى هر كس بخواهد [و شايسته باشد] چند برابر پاداش مى دهد و لطف خدا گسترده و او داناست. كسانى كه اموال خود را در راه خدا هزينه مى كنند و پس از آن منّت نمى گذارند و آزارى نمى رسانند، پاداش آنان نزد پروردگارشان محفوظ است؛ نه ترسى دارند و نه غمگين مى شوند. سخنان پسنديده و عفو [در برابر نيازمندان] از صدقه اى كه آزارى به دنبال آن باشد بهتر است؛ و خداوند بى نياز و بردبار است.