حديث و آيات:
133. بعد از عبادت خدا
امام سجاد عليه السلام: اَمّا حَقُّ جارِكَ فَحِفْظُهُ غائِبا وَ اِكْرامُهُ شاهِدا وَ نُصْرَتُهُ اِذا كانَ مَظْلوما وَ لاتَـتَّبِـعْ لَهُ عَوْرَةً فَاِنْ عَلِمْتَ عَلَيْهِ سوءً سَتَرْتَهُ عَلَيْهِ وَ اِنْ عَلِمْتَ اَ نَّهُ يَقْبَلُ نَصيحَتَكَ نَصَحْتَهُ فيما بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ وَ لاتُسَلِّمْهُ عِنْدَ شَديدَةٍ وَ تُقيلُ عَثْرَتَهُ وَ تَغْفِرُ ذَنْبَهُ وَ تُعاشِرُهُ مُعاشَرَةً كَريمَةً؛
اما حقّ همسايه ات اين است كه در غياب او آبرويش را حفظ كنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ظلمى شد ياريش رسانى، دنبال عيب هايش نباشى، اگر بدى از او ديدى بپوشانى، اگر بدانى نصيحت تو را مى پذيرد، او را در خفا نصيحت كنى، در سختى ها رهايش نكنى، از لغزشش درگذرى، گناهش را ببخشى و با او به خوبى و بزرگوارى معاشرت كنى.