حديث و آيات: اهتمام به پرسشگرى
مسند ابن حنبل عن أبياُمامة : إنَّ فَتىً شابّا أتَى النَّبِيَّ صلي الله عليه و آله فَقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ ، ائذِن لي بِالزِّنا !
فَأَقبَلَ القَومُ عَلَيهِ فَزَجَروهُ وقالوا : مَه مَه .
فَقالَ : «اُدنُه» فَدَنا مِنهُ قَريبا ، قالَ : فَجَلَسَ ، قالَ : «أتُحِبُّهُ لاُِمِّكَ»؟
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لاُِمَّهاتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاِبنَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ يا رَسولَ اللّه ِ ، جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبُّونَهُ لِبَناتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاَُختِكَ» قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لأَِخَواتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لِعَمَّتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لِعَمّاتِهِم» قال : «أفَتُحِبُّهُ لِخالَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَالنّاسُ يُحِبّونَهُ لِخالاتِهِم» قالَ : فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَيهِ وقالَ : «اللّهُمَّ اغفِر ذَنبَهُ ، وطَهِّر قَلبَهُ ، وَحَصِّن فَرجَهُ» فَلَم يَكُن بَعدَ ذلِكَ ، الفَتى يَلتَفِتُ إلى شَيءٍ.
فَأَقبَلَ القَومُ عَلَيهِ فَزَجَروهُ وقالوا : مَه مَه .
فَقالَ : «اُدنُه» فَدَنا مِنهُ قَريبا ، قالَ : فَجَلَسَ ، قالَ : «أتُحِبُّهُ لاُِمِّكَ»؟
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لاُِمَّهاتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاِبنَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ يا رَسولَ اللّه ِ ، جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبُّونَهُ لِبَناتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لاَُختِكَ» قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لأَِخَواتِهِم» قالَ : «أفَتُحِبُّهُ لِعَمَّتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَ النّاسُ يُحِبّونَهُ لِعَمّاتِهِم» قال : «أفَتُحِبُّهُ لِخالَتِكَ؟».
قالَ : لا وَاللّه ِ جَعَلَنِي اللّه ُ فِداكَ !
قالَ : «ولاَالنّاسُ يُحِبّونَهُ لِخالاتِهِم» قالَ : فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَيهِ وقالَ : «اللّهُمَّ اغفِر ذَنبَهُ ، وطَهِّر قَلبَهُ ، وَحَصِّن فَرجَهُ» فَلَم يَكُن بَعدَ ذلِكَ ، الفَتى يَلتَفِتُ إلى شَيءٍ.
مسند ابن حنبل ـ به نقل از ابو اُمامه ـ : جوانى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا! اجازه بده زنا كنم!
مردم به سويش هجوم آوردند و آزارش دادند و گفتند : ساكت شو!
پيامبر خدا فرمود : «او را نزديك بياوريد» .
جوان به پيامبر صلي الله عليه و آله نزديك شد و نشست . پيامبر صلي الله عليه و آله پرسيد : «آيا اين عمل را براى مادرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى مادران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى دخترت مى پسندى؟» .
جوان گفت : نه به خدا ، اى پيامبر خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى دختران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خواهرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى خواهران خود نمى پسندند .
[آن گاه] فرمود : «آيا اين عمل را براى عمّه ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى عمّه هاى خود ، روا نمى دارند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خاله ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى خاله هاى خود نمى پسندند» .
[سپس] پيامبر خدا ، دست خويش بر آن جوان نهاد و گفت : «بار خدايا! گناهش را ببخش و دلش را پاكيزه گردان و به وى پاكْ دامنى ده!» .
آن جوان ، از آن پس ، هرگز سراغ كار [خلاف] را نگرفت .
مردم به سويش هجوم آوردند و آزارش دادند و گفتند : ساكت شو!
پيامبر خدا فرمود : «او را نزديك بياوريد» .
جوان به پيامبر صلي الله عليه و آله نزديك شد و نشست . پيامبر صلي الله عليه و آله پرسيد : «آيا اين عمل را براى مادرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى مادران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى دخترت مى پسندى؟» .
جوان گفت : نه به خدا ، اى پيامبر خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى دختران خود نمى پسندند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خواهرت مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم اين عمل را براى خواهران خود نمى پسندند .
[آن گاه] فرمود : «آيا اين عمل را براى عمّه ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى عمّه هاى خود ، روا نمى دارند» .
[سپس] فرمود : «آيا اين عمل را براى خاله ات مى پسندى؟» .
گفت : نه به خدا ، جانم فدايت!
فرمود : «مردم هم آن را براى خاله هاى خود نمى پسندند» .
[سپس] پيامبر خدا ، دست خويش بر آن جوان نهاد و گفت : «بار خدايا! گناهش را ببخش و دلش را پاكيزه گردان و به وى پاكْ دامنى ده!» .
آن جوان ، از آن پس ، هرگز سراغ كار [خلاف] را نگرفت .