حديث و آيات:
        اهميّت حقوق پدر و مادر
        
        
            
   قرآن:
      «وَ قَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَ لِدَيْنِ إِحْسَـنًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَ لاَ تَنْهَرْهُمَا وَ قُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا  * وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِى صَغِيرًا ».      
   [نقلاً عن عيسى] «وَ بَرَّما بِوَ لِدَتِى وَ لَمْ يَجْعَلْنِى جَبَّارًا شَقِيًّا  * وَالسَّلَـمُ عَلَىَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا »  .      
   [في صفة يحيى] «وَ بَرَّما بِوَ لِدَيْهِ وَ لَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا  * وَ سَلَـمٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا »  .      
   «و پروردگارت حكم كرده كه جز او را نپرستيد و به پدر و مادر ، نيكى كنيد . اگر يكى از آنان يا هر دو در كنار تو به پيرى رسيدند ، ابراز ناراحتى منما و با آنان درشتى مكن و محترمانه با آنان سخن بگو . و از مهربانى ، بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو : پروردگارا! بر آنان رحمت آور ، همان گونه كه آنان در كودكى ، مرا پروردند»   .  
 
   «و مرا به نيكى كردن به مادر ، سفارش كرد و مرا زورگويى تيره روز ، قرار نداده است . و درود بر من ، روزى كه زاده شدم و روزى كه مى ميرم و روزى كه زنده برانگيخته مى شوم»   .  
 
   «[يحيى] نسبت به پدر و مادرش نيكوكار بود و زورگوى شقى نبود . و درود بر او ، روزى كه زاده شد و روزى كه مى ميرد و روزى كه زنده برانگيخته مى شود»   .  
 
         الإمام الرضا عليه السلام :    إنَّ اللّه َ  عز و جل ... أمَرَ بِالشُّكرِ لَهُ ولِلوالدَينِ، فَمَن لَم يَشكُر والِدَيهِ لَم يَشكُرِ اللّه َ.             
 
        
              امام رضا عليه السلام :     بى ترديد ، خداوند عز و جل . . . انسان را به سپاس گزارى از خدا و پدر و مادر ، فرمان داده است . پس كسى كه سپاس گذارِ (قدرشناسِ) پدر و مادرش نباشد ، از خدا سپاس گزارى نكرده است .