حديث و آيات: اهميّت حقوق پدر و مادر

قرآن:
«وَ قَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَ لِدَيْنِ إِحْسَـنًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَ لاَ تَنْهَرْهُمَا وَ قُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا * وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِى صَغِيرًا ». حديث
[نقلاً عن عيسى] «وَ بَرَّما بِوَ لِدَتِى وَ لَمْ يَجْعَلْنِى جَبَّارًا شَقِيًّا * وَالسَّلَـمُ عَلَىَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا » . حديث
[في صفة يحيى] «وَ بَرَّما بِوَ لِدَيْهِ وَ لَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا * وَ سَلَـمٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا » . حديث
«و پروردگارت حكم كرده كه جز او را نپرستيد و به پدر و مادر ، نيكى كنيد . اگر يكى از آنان يا هر دو در كنار تو به پيرى رسيدند ، ابراز ناراحتى منما و با آنان درشتى مكن و محترمانه با آنان سخن بگو . و از مهربانى ، بال فروتنى بر آنان بگستر و بگو : پروردگارا! بر آنان رحمت آور ، همان گونه كه آنان در كودكى ، مرا پروردند» .
«و مرا به نيكى كردن به مادر ، سفارش كرد و مرا زورگويى تيره روز ، قرار نداده است . و درود بر من ، روزى كه زاده شدم و روزى كه مى ميرم و روزى كه زنده برانگيخته مى شوم» .
«[يحيى] نسبت به پدر و مادرش نيكوكار بود و زورگوى شقى نبود . و درود بر او ، روزى كه زاده شد و روزى كه مى ميرد و روزى كه زنده برانگيخته مى شود» .
الإمام الرضا عليه السلام : إنَّ اللّه َ عز و جل ... أمَرَ بِالشُّكرِ لَهُ ولِلوالدَينِ، فَمَن لَم يَشكُر والِدَيهِ لَم يَشكُرِ اللّه َ. حديث
امام رضا عليه السلام : بى ترديد ، خداوند عز و جل . . . انسان را به سپاس گزارى از خدا و پدر و مادر ، فرمان داده است . پس كسى كه سپاس گذارِ (قدرشناسِ) پدر و مادرش نباشد ، از خدا سپاس گزارى نكرده است .