حديث و آيات:
انواع دوستان
عنه عليه السلام : إنَّ الَّذينَ تَراهُم لَكَ أصدِقاءَ إذا بَلَوتَهُم وَجَدتَهُم عَلى طَبَقاتٍ شَتّى ؛ فَمِنهُم كَالأَسَدِ في عِظَمِ الأَكلِ وشِدَّةِ الصَّولَةِ ، ومِنهُم كَالذِّئبِ فِي المَضَرَّةِ ، ومِنهُم كَالكَلبِ فِي البَصبَصَةِ ، ومِنهُم كَالثَّعلَبِ فِي الرَّوَغانِ وَالسَّرِقَةِ ، صُوَرُهُم
مُختَلِفَةٌ وَالحِرفَةٌ واحِدَةٌ . ما تَصنَعُ غَدا إذا تُرِكتَ فَردا وَحيدا لا أهلَ لَكَ ولا وَلَدَ إلاَّ اللّه َ رَبَّ العالَمينَ ؟!
امام صادق عليه السلام : كسانى را كه دوستان خود مى بينى ، اگر آنان را بيازمايى، آنان را گونه هاى متفاوتى خواهى يافت : برخى در پرخورى و پرخاشگرى ، همچون شير (درنده) هستند. برخى در زيان زدن ، چون گرگ هستند . برخى در چاپلوسى چون سگ هستند. برخى در نيرنگبازى و دزدى ، چون روباه هستند. چهره هايشان گوناگون است ؛ امّا پيشه يكى است . فردا
كه تنها و بى خانواده و فرزند ، رها خواهى شد و جز پروردگار عالميان را نخواهى داشت ، چه خواهى كرد ؟