المعجم الكبير عن أسماء بنت عُمَيس عن فاطمة عليهاالسلام : أنَّ رَسولَ اللّه صلي الله عليه و آله أتاها يَوما فَقالَ : أينَ ابنايَ؟يَعني حَسَنا وحُسَينا ، قالَت : أصبَحنا ولَيسَ في بَيتِنا شَيءٌ
يَذوقُهُ ذائِقٌ ، فَقالَ عَلِيٌّ عليه السلام : أذهَبُ بِهِما ، فَإِنّي أتَخَوَّفُ أن يَبكِيا عَلَيكِ ولَيسَ عِندَكِ شَيءٌ ؛ فَذَهَبَ إلى فُلانٍ اليَهودِيِّ .
فَتَوَجَّهَ إلَيهِ النَّبِي صلي الله عليه و آله فَوَجَدَهُما يَلعَبانِ في شَرَبَةٍ ، بَينَ أيديهِما فَضلٌ مِن تَمرٍ ، فَقالَ : يا عَلِي ، ألا تَقلِبُ ابنَيَّ قَبلَ أن يَشتَدَّ عَلَيهِمَا الحَرُّ؟ فَقالَ عَلِيٌّ عليه السلام : أصبَحنا ولَيسَ في بَيتِنا شَيءٌ ، فَلَو جَلَستَ يا نَبِيَّ اللّه ِ حَتّى أجمَعَ لِفاطِمَة تَمَراتٍ .
فَجَلَسَ النَّبِي صلي الله عليه و آله حَتَّى اجتَمَعَ لِفاطِمَة شَيءٌ مِن تَمرٍ ، فَجَعَلَهُ في صُرَّتِهِ ، ثُمَّ أقبَلَ ، فَحَمَلَ النَّبِي صلي الله عليه و آله أحَدَهُما وعَلِيٌّ عليه السلام الآخَرَ حَتّى أقلَبَهُما .
المعجم الكبير ـ به نقل از اسماء بنت عميس ـ : روزى ، پيامبر خدا نزد فاطمه عليهاالسلام آمد و فرمود : «پسرانم كجايند؟» و مقصودش حسن و حسين بود.
فاطمه عليهاالسلام گفت: امروز چيزى در خانه براى خوردن نداشتيم ، و على گفت: من آن دو را بيرون مى برم؛ زيرا مى ترسم كه گريه كنند و تو ، چيزى ندارى . و پيش فلان يهودى رفت.
پيامبر صلي الله عليه و آله به دنبال على عليه السلام رفت. ديد كه حسن و حسين ، در پاى درخت خرمايى بازى مى كنند و جلوى آنها مقدارى خرماست. به على عليه السلام فرمود: «اى على! نمى خواهى پيش از آن كه هوا گرم تر شود و پسرانم اذيّت شوند ، آنها را به خانه برگردانى؟» .
على عليه السلام گفت: امروز صبح ، چيزى در خانه نداشتيم. اى پيامبر خدا! اگر اندكى بنشينيد ، من مقدارى خرما براى فاطمه جمع مى كنم.
پيامبر صلي الله عليه و آله نشست ، تا آن كه مقدارى خرما براى فاطمه جمع شد. على عليه السلام ، آنها را در كيسه اش ريخت و به راه افتاد. پيامبر صلي الله عليه و آله يكى از بچه ها را به دوش گرفت و على عليه السلام نيز ، ديگرى را و آنها را به خانه بردند .