- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امام صادق علیه السلام
احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث
امام صادق عليه السلام فرمود:
امام حسن عليه السلام بيست و پنج بار پياده به حج رفت.
در حديث 16 نيز گذشت كه آن حضرت، شوق پياده روى در مسير زيارت خانه خدا را داشت.
امام صادق عليه السلام فرمود:
امام حسين عليه السلام به خاطر رعايت احترام، هيچ وقت جلوى امام حسن عليه السلام راه نرفت و زمانى كه با هم بودند ابتدا به صحبت نكرد.
از جلوه هاى احترام گزاردن به كسى آن است كه جلوتر از او راه نرويم و پيش از او شروع به حرف زدن نكنيم. رعايت اين نكته نسبت به پدر و مادر، معلّم و مرّبى، برادر بزرگ تر، افراد سالخورده و بزرگ لازم است. امام حسين عليه السلام نسبت به برادرش امام حسن عليه السلام اين ادب را مراعات مى كرد، با اينكه هر دو امام و حجّت الهى و معصوم بودند و سرور جوانان بهشتى به شمار مى رفتند.
امام صادق عليه السلامفرمود:
امام على بن الحسين عليهماالسلام خوش صداترين فرد در قرائت قرآن بود و صداى قرآن خواندنش را بلند مى كرد تا اهل خانه بشنوند و بهره مند گردند.
از آداب و مستحبات تلاوت قرآن، قرائت با صداى خوب است كه بر زيبايى و جاذبه قرآن مى افزايد.
امام صادق عليه السلامفرمود:
امام سجاد عليه السلامهنگام نماز لباس پشمى خشن مى پوشيد و در مكان زبر و سخت به نماز مى ايستاد و بر زمين سجده مى كرد.
آنچه به نماز، فضيلت و اثر مى بخشد، خضوع و خشوع و توجّه قلبى به خداى متعال است. هر كارى كه اين حالت را ايجاد كند، مستحب و پسنديده است. نماز در لباس خشن و زبر و در مكانِ سفت و سخت، حالت انكسار و فروتنى بيشترى پديد مى آورد و سجده بر زمين، نمادى از فروتنى و خضوع در پيشگاه خداوند است. نمازگزار اگر معناى اين عبادت را بداند از تكبّر و غرور نجات مى يابد.
امام صادق عليه السلام فرمود:
امام على بن الحسين عليهماالسلامهنگامى كه نمازهاى مستحب شبانه از او فوت مى شد آنرا روز قضا مى كرد و اگر از نمازهاى مستحبى روز فوت مى شد فرداى آنروز يا جمعه آينده يا ماه بعد آنرا قضا مى كرد و اگر نمازهاى مستحبى فوت شده جمع مى شد در ماه شعبان قضا مى كرد تا اينكه تمام نمازهاى مستحبى سال كامل شود.
گرچه اصلِ نمازهاى نافله و نماز شب مستحب است نه واجب، ولى همين مستحبّات را هم مى توان قضا كرد، تا به فضيلت و پاداش اقامه نمازهاى مستحب رسيد و از رحمت الهى برخوردار شد.
امام صادق عليه السلامفرمود:
امام سجاد عليه السلام در ماه مبارك رمضان جز به دعا و تسبيح و استغفار و تكبير لب نمى گشود و سخن نمى گفت، هنگامى كه افطار مى كرد مى فرمود:
معبودا! هركارى را خواسته باشى انجام دهى انجام خواهى داد.
ماه رمضان چنان فضيلتى دارد كه به فرموده پيامبر خدا صلي الله عليه و آله حتّى نفس كشيدن هاى روزه دار هم ثواب تسبيح و ذكر دارد. اگر كسى در حال روزه، از حرف هاى بيهوده بپرهيزد و پيوسته اهل ذكر و دعا و تسبيح و تكبير باشد، از ثواب بيشترى بهره مند مى شود و حالت معنوى او در زمان افطار، بهتر خواهد بود.
امام صادق عليه السلام فرمود:
امام سجاد عليه السلام روزه ماه شعبان و رمضان را به همديگر وصل مى كرد و مى فرمود: روزه دو ماه پشت سر هم موجب پذيرش توبه از طرف خداست.
امام صادق عليه السلامفرمود:
امام چهارم عليه السلامهنگامى كه ماه رمضان داخل مى شد غلام و كنيز خود را نمى زد، هر وقت هر يك خلافى انجام مى داد پيش خود مى نوشت.
فلان غلام يا كنيز فلان روز چنين و چنان كرد هيچ مجازات نمى كرد تا همه موارد را جمع مى كرد وقتى كه آخرين شب ماه مبارك رمضان مى شد همه را صدا مى كرد و اطراف خود جمع مى كرد و بعد نوشته ها را رو مى كرد و بعد مى فرمود:
فلانى چنين و چنان كردى ولى من تنبيه نكردم آيا يادت هست؟
طرف مى گفت: آرى تا اينكه به آخرين نفر آنان مى رسيد و از همه اقرار مى گرفت. بعد در ميان آنان مى ايستاد و مى فرمود: صداى خودتان را بلند كنيد و بگوييد:
اى على بن الحسين خداوند هر كارى را كه انجام دادى نوشته همانطور كه كارهاى خلاف ما را نوشتى و پيش خدا كتاب و نوشته اى هست كه عليه تو به حق سخن گويد و چيز كوچك يا درشتى را فروگذارى نكرده مگر اينكه آنها را نوشته است و هرچه كردى پيش خدا حاضر و روشن است همانطور كه كارهاى ما پيش تو حاضر است. پس گذشت كن و بيامرز همانطور كه از خداوند اميد عفو و گذشت دارى و همانطور كه دوست دارى خدا از تو بگذرد پس خودت هم گذشت كن تا او از تو بگذرد.
امام صادق عليه السلام فرمود:
روزى كه امام سجاد عليه السلامروزه مى گرفت دستور مى داد گوسفندى تهيه و ذبح شود و تكه شود و پخته شود هنگامى كه شب مى شد سر خود را بالاى ديگها خم مى كرد تا بوى آبگوشت را با دهان روزه بچشد و بعد از چشيدن مى فرمود:
كاسه ها را بياوريد براى فلان خاندان و فلانى پر كنيد تا اينكه به آخرين ديگها مى رسيد، نان و خرما آورده مى شد، پس اين شامش مى شد.
اوج وارستگى از تعلّقات و شهوتِ شكم آن است كه انسان روزه دار باشد و طعام هاى لذيذ براى ديگران فراهم كند و افطارى دهد، امّا خودش با غذاى ساده اى افطار كند.
امام صادق عليه السلام فرمود:
امام چهارم عليه السلام جز با كاروانى كه او را نشناسند مسافرت نمى كرد و با آنان شرط مى كرد كه از خدمتگزاران كاروان در نيازمندى هاى آنان باشد.
از آداب سفر آن است كه انسان اخلاق خوب با همسفران داشته باشد و با آنان در كارها همكارى كند و از خواسته هاى شخصى به نفع جمع همسفران بگذرد، نه آنكه پيوسته ايراد بگيرد، يا كار خود را به دوش ديگران بگذارد و كَلّ بر آنان و خودخواه و تن پرور باشد.
سفر امام سجاد عليه السلام در جمع كاروانيان به صورت ناشناس براى آن بود كه بارى بر دوش آنان نباشد، بلكه يار و همكارشان گردد.
.jpg "زیرکی")
.jpg "توکل کردن بر خدا")
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685