احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولهِ تَعالى : «يومَ نَحشُرُ المُتَّقينَ إلَى الرَّحْمنِ وَفْدا» ـ : يُحشَرونَ عَلَى النَّجائبِ .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «روزى كه پرهيزگاران را محشور كنيم كه به پيشگاه خداى رحمان [ سواره ]وارد شوند» ـ فرمود : سوار بر اشتران نژاده محشور مى شوند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014623

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ فـي قـولِه تَعالى : «كأنـما اُغْشِيَتْ وُجُوهُهُم قِطَعا مِنَ اللَّيلِ مُظْلِما» . ـ : أ ما تَرَى البَيتَ إذا كانَ اللَّيلُ كانَ أشَدَّ سَوادا مِن خارِجٍ ؟! فكَذلكَ وُجوهُهُم تَزدادُ سَوادا .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «گويى چهره هاى آنان را پاره اى از شب تار فرو پوشانده است» ـ فرمود : ديده اى كه چون شب شود درون اتاق تاريكتر از بيرون است. چهره هاى آنان نيز به همين سان سياهى آن افزوده مى شود.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014628

نمایش منبع

عنه عليه السلام : يَجيءُ يَومَ القِيامَةِ رَجُلٌ إلى رَجُلٍ حَتّى يُلَطِّخَهُ بِدَمٍ و النّاسُ فِي الحِسابِ ، فيَقولُ : يا عَبدَ اللّه ِ ، مالي و لَكَ ؟ ! فيَقولُ : أعَنتَ عَلَيَّ يَومَ كَذا و كَذا بِكَلِمَةِ كَذا فقُتِلتُ .

امام صادق عليه السلام : روز قيامت، در حالى كه به حساب مردم رسيدگى مى شود ، مردى نزد مردى ديگر مى آيد و او را به خون آغشته مى كند. آن مرد مى گويد : اى بنده خدا! مگر با تو چه كرده ام؟ و او مى گويد : در فلان و بهمان روز، فلان سخن را عليه من گفتى، كه به سبب آن كشته شدم.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014629

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن آثَرَ الدّنيا عَلى الآخِرَةِ حَشَرَهُ اللّه ُ يَومَ القِيامَةِ أعمى .

امام صادق عليه السلام : هر كس دنيا را بر آخرت برگزيند، خداوند در روز قيامت او را نابينا محشور فرمايد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014630

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن لَقِيَ المُسلِمينَ بِوَجهَينِ و لِسانَينِ ، جاءَ يَومَ القِيامَةِ و لَهُ لِسانانِ مِن نارٍ .

امام صادق عليه السلام : هر كه با مسلمانانْ دو رو و دو زبان برخورد كند، روز قيامت آورده شود در حالى كه دو زبان از آتش دارد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014631

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن أكَلَ مِن مالِ أخيهِ ظُلما و لَم يَرُدَّهُ عَلَيهِ ، أكَلَ جَذوَةً مِنَ النّارِ يَومَ القِيامَةِ .

امام صادق عليه السلام : هر كس چيزى از مال برادر خود را به ناحق بخورد و آن را به او برنگرداند، روز قيامت شراره اى از آتش بخورد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014632

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن سَألَ النّاسَ و عِندَهُ قوتُ ثَلاثَةِ أيّامٍ ، لَقِيَ اللّه َ تَعالى يَومَ يَلقاهُ و لَيسَ في وَجهِه لَحمٌ .

امام صادق عليه السلام : هر كس خوراك سه روز خود را داشته باشد و با اين حال دست گدايى به سوى مردم دراز كند، آن روزى كه خداوند متعال را ديدار مى كند با چهره اى بى گوشت او را ديدار كند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014633

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن قَرَأ القُرآنَ لِيَأكُلَ بِهِ النّاسَ جاءَ يَومَ القِيامَةِ و وَجهُه عَظمٌ لا لَحمَ فيهِ .

امام صادق عليه السلام : هر كس براى تكدّى از مردم قرآن بخواند، روز قيامت در حالى بيايد كه چهره اش استخوان است و گوشتى بر آن نيست.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014634

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنَّ المُتَكَبِّرينَ يُجعَلونَ في صُوَرِ الذَّرِّ يَتَوَطَّؤهُمُ النّاسُ حَتّى يَفرُغَ اللّه ُ مِنَ الحِسابِ .

امام صادق عليه السلام : [روز قيامت] افراد متكبر به شكل مورچه در آورده مى شوند و مردم پيوسته آنها را لگدمال مى كنند، تا زمانى كه خدا از رسيدگى به حساب بندگان فارغ شود.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014635

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إذا كانَ يومَ القِيامَةِ نادى مُنادٍ : أينَ الصَّدودُ لِأولِيائي ؟ فيَقومُ قَومٌ لَيسَ عَلى وُجوهِهِم لَحمٌ ، فيُقالُ : هؤلاءِ الّذينَ آذَوُا المُؤمِنينَ و نَصَبوا لَهُم و عانَدوهُم و عَنَّفوهُم في دِينِهِم ، ثُمَّ يُؤمَرُ بِهِم إلى جَهَنَّمَ .

امام صادق عليه السلام : چون روز قيامت شود، آواز دهنده اى بانگ بر آورد كه : كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند (آنها را از حقوقشان محروم ساختند، يا آنان را ريشخند كردند)؟ پس، گروهى كه در چهره شان گوشتى وجود ندارد، برخيزند؛ گفته شود : اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزيدند و به خاطر دينشان ايشان را سخت سرزنش كردند؛ آن گاه فرمان داده شود كه آنها را به دوزخ برند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج8 حدیث شماره : 25014636

نمایش منبع