- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امام صادق علیه السلام
احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث
عنه عليه السلام : ما كُلُّ مَن أرادَ شيئا قَدَرَ علَيهِ ، و لا كُلُّ مَن قَدَرَ على شَيءٍ وُفِّقَ لَهُ ، و لا كُلُّ مَن وُفِّقَ أصابَ لَهُ مَوضِعا ، فإذا اجتَمَعَ النِّيَّةُ و القُدرَةُ و التَّوفيقُ و الإصابَةُ فهُناكَ تَجِب السَّعادةُ .
امام صادق عليه السلام : چنين نيست كه هر كس چيزى بخواهد توانايى دست يافتن به آن را داشته باشد، و نه هر كس توانايى رسيدن به چيزى را داشته باشد ، توفيق آن را يابد، و نه هر كه توفيق يابد ، از عهده آن درست برآيد ؛ بلكه هرگاه خواستن و توانستن و توفيق و درست از عهده بر آمدن فراهم آيند ، آن گاه است كه خوشبختى تحقّق مى يابد .
عنه عليه السلام : لَيسَ كُلُّ مَن يُحِبُّ أن يَصنَعَ المَعروفَ إلى الناسِ يَصنَعُهُ ، و لا كُلُّ مَن رَغِبَ فيهِ يَقدِرُ علَيهِ ، و لا كُلُّ مَن يَقدِرُ علَيهِ يُؤذَنُ لَهُ فيهِ ، فإذا مَنَّ اللّه ُ على العَبدِ جَمَعَ لَهُ الرَّغبَةَ في المَعروفِ و القُدرَةَ و الإذنَ ، فهُناكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ و الكَرامَةُ للطالِبِ و المَطلوبِ إلَيهِ .
امام صادق عليه السلام : چنين نيست كه هر كس بخواهد به مردم خوبى كند ، بكند و نه هر كس به اين كار رغبت داشته باشد ، توانايى آن را داشته باشد و نه هر كس بدان توانا باشد ، توفيق آن را يابد . بلكه هرگاه خداوند بر بنده منّت نهد ، رغبت به نيكى كردن و توانايى بر انجام آن و اذن و توفيق را برايش فراهم آورد . در اين هنگام است كه خوشبختى و كرامت براى طالب (شخصى كه مى خواهد نيكى كند) و مطلوب (شخصى كه مورد نيكى است) كامل گردد .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اِفتَتِحْ سَفَرَكَ بالصَّدقَةِ و اخرُجْ إذا بَدا لكَ؛ فإنَّكَ تَشتَرِي سلامَةَ سَفَرِكَ .
امام صادق عليه السلام : مسافرت خود را با صدقه دادن آغاز كن و هرگاه خواستى بيرون برو ؛ زيرا [با صدقه دادن ]سلامت سفرت را مى خرى .
امام صادق عليه السلام : حق مسافر آن است كه اگر
بيمار شد ، برادرانش سه روز براى او اُتراق كنند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : قالَ لقمانُ لابنِهِ : إذا
سافَرتَ مَع قَومٍ فَأكثِرِ استِشارَتَهُم في أمرِكَ و أمرِهِم ، و أكثِرِ التَّبَسُّمَ في وُجوهِهِم ، و كُن كَريما على زادِكَ بَينَهُم ، و إذا دَعَوكَ فَأجِبهُم ، و إذا استَعانُوكَ فَأعِنهُم ، و اغلِبهُم بثَلاثٍ : طُولِ الصَّمتِ ، و كَثرَةِ الصَّلاةِ ، و سَخاءِ النَّفسِ بما مَعكَ مِن دابَّةٍ أو مالٍ أو زادٍ
و إذا استَشهَدُوكَ على الحَقِّ فاشهَدْ لَهُم ، و اجهَدْ رَأيَكَ لَهُم إذا استَشارُوكَ ··· و إذا رَأيتَ أصحابَكَ يَمشُونَ فامشِ مَعهُم ، و إذا رَأيتَهُم يَعمَلُونَ فاعمَلْ مَعهُم ، و إذا تَصَدَّقُوا و أعطَوا قَرضا فَأعطِ مَعهُم ، و اسمَعْ مِمَّن هُو أكبَرُ مِنكَ سِنّا ···
و إذا نَزَلتَ فَصَلِّ رَكعتَينِ قَبلَ أن تَجلِسَ ··· و إذا ارتَحَلتَ فَصَلِّ رَكعتَينِ ثُمّ وَدِّعِ الأرضَ التي حَلَلتَ بها ، و سَلِّم علَيها و على أهلِها ؛ فإنَّ لِكُلِّ بُقعَةٍ أهلاً مِنَ الملائكةِ .
و إذا استَشهَدُوكَ على الحَقِّ فاشهَدْ لَهُم ، و اجهَدْ رَأيَكَ لَهُم إذا استَشارُوكَ ··· و إذا رَأيتَ أصحابَكَ يَمشُونَ فامشِ مَعهُم ، و إذا رَأيتَهُم يَعمَلُونَ فاعمَلْ مَعهُم ، و إذا تَصَدَّقُوا و أعطَوا قَرضا فَأعطِ مَعهُم ، و اسمَعْ مِمَّن هُو أكبَرُ مِنكَ سِنّا ···
و إذا نَزَلتَ فَصَلِّ رَكعتَينِ قَبلَ أن تَجلِسَ ··· و إذا ارتَحَلتَ فَصَلِّ رَكعتَينِ ثُمّ وَدِّعِ الأرضَ التي حَلَلتَ بها ، و سَلِّم علَيها و على أهلِها ؛ فإنَّ لِكُلِّ بُقعَةٍ أهلاً مِنَ الملائكةِ .
امام صادق عليه السلام : لقمان به فرزندش گفت: هرگاه با عدّه اى همسفر شدى،در كارهاى
مربوط به خودت و آنها با ايشان زياد
مشورت كن و در روى آنان تبسّم زياد داشته باش، در زاد و توشه ات نسبت به آنان بخشنده باش ، اگر تو را دعوت كردند قبول كن و اگر از تو كمك خواستند كمكشان كن و در سه چيز از آنان برتر باش : خاموشى ، كثرت نماز و بخشندگى در مركب يا دارايى و يا توشه اى كه همراه دارى
اگر براى حقّى از تو شهادت خواستند، شهادت بده و اگر از تو مشورت خواستند ، با تمام توان ، انديشه ات را براى آنان به كارگير . . . اگر همسفرانت راه افتادند ، تو نيز با آنان راه بيفت و اگر ديدى كار مى كنند ، تو نيز با آنان مشغول كار شو ، اگر صدقه و قرضى دادند تو نيز با آنان همراهى كن و از كسى كه سنّش از تو بيشتر است حرف شنوى داشته باش . .
هر گاه اُتْراق كردى، پيش از آن كه بنشينى دو ركعت نماز بگزار . . . و هرگاه كوچ كردى نيز دو ركعت نماز بخوان و آن گاه با سرزمينى كه در آن فرود آمده اى خداحافظى كن و بر آن و مردمش درود فرست ؛ زيرا هر سرزمينى را ساكنانى از فرشتگان است .
اگر براى حقّى از تو شهادت خواستند، شهادت بده و اگر از تو مشورت خواستند ، با تمام توان ، انديشه ات را براى آنان به كارگير . . . اگر همسفرانت راه افتادند ، تو نيز با آنان راه بيفت و اگر ديدى كار مى كنند ، تو نيز با آنان مشغول كار شو ، اگر صدقه و قرضى دادند تو نيز با آنان همراهى كن و از كسى كه سنّش از تو بيشتر است حرف شنوى داشته باش . .
هر گاه اُتْراق كردى، پيش از آن كه بنشينى دو ركعت نماز بگزار . . . و هرگاه كوچ كردى نيز دو ركعت نماز بخوان و آن گاه با سرزمينى كه در آن فرود آمده اى خداحافظى كن و بر آن و مردمش درود فرست ؛ زيرا هر سرزمينى را ساكنانى از فرشتگان است .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سَألَهُ شِهابُ بنُ عبدِ رَبِّهِ عنِ التَّوَسُّعِ على الإخوانِ في السَّفَرِ ـ : لا تَفعَلْ يا شِهابُ ، إن بَسَطتَ و بَسَطُوا أجحَفتَ بِهِم ، و إن هُم أمسَكُوا أذلَلتَهُم ، فاصحَبْ نُظَراءَكَ ، اِصحَبْ نُظَراءَكَ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به شهاب بن عبد ربّه درباره بخشش به برادران در مسافرت ـ فرمود : اى شهاب ! اين كار را مكن ؛ زيرا اگر تو گشاده دستى كنى و آنها نيز [از روى ناچارى ]گشاده دستى كنند ، به آنان اجحاف كرده باشى و اگر خود دارى كنند، آنان را خوار و خجلت زده كرده باشى ؛ پس با افراد هم سطح خودت همسفر شو، با هم سطح خود همسفر شو .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : المُرُوَّةُ في السَّفَرِ كَثرَةُ الزادِ و طِيبُهُ و بَذلُهُ لِمَن كانَ مَعَكَ ، و كِتمانُكَ على القَومِ أمرَهُم بَعدَ مُفارَقَتِكَ إيّاهُم ،
و كَثرَةُ المِزاحِ في غَيرِ ما يُسخِطُ اللّه َ عزّ و جلّ .
امام صادق عليه السلام : جوانمردى در سفر عبارت است از : ره توشه زياد و خوب و بخشش آن به همسفرانت، و كتمان اسرار آنان بعد
از جدا شدن از آنها، و شوخى فراوان در
آنچه كه خداوند عزّ و جلّ را به خشم نياورد .
عنه عليه السلام : أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ فَبَذلُ الزادِ ، و المِزاحُ في غَيرِ ما يُسخِطُ اللّه َ ، و قِلّةُ الخِلافِ على مَن تَصحَبُهُ، و تَركُ الرِّوايَةِ علَيهِم إذا أنتَ فارَقتَهُم .
امام صادق عليه السلام : جوانمردى در سفر عبارت است از : بخشيدن از ره توشه ، شوخى كردن به گونه اى كه خشم خدا را همراه نداشته باشد، كمتر ناسازگارى كردن با همسفران، و ترك بدگويى از همراهان بعد از جدا شدن از آنان .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سَألَهُ محمّدُ بنُ مسلمٍ عنِ الرَّجُلِ يُجنِبُ في السَّفَرِ ، فلا يَجِدُ إلاّ الثَّلجَ أو ماءً جامدا ـ : هُو بِمَنزِلَةِ الضَّرُورةِ ، و لا أرى أن يَعُودَ إلى هذِهِ الأرضِ التي تُوبِقُ دِينَهُ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به محمّد به مسلم كه حكم مردى را پرسيد كه در سفر جنب مى شود و [براى غسل كردن ]چيزى جز برف يا يخ نمى يابد ـ فرمود : در اين جا موضوع ضرورت در ميان است . او نبايد بار ديگر به چنين جايى كه به دين او لطمه مى زند سفر كند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا دَخَلَ علَيهِ عمرُو بنُ حُرَيثٍ و هُو في مَنزِلِ أخيهِ عبدِ اللّه ِ بنِ
محمّدٍ فقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ ، ما حَوَّلَكَ إلى هذا المَنزِلِ ؟ ـ : طَلَبُ النُّزهَةِ .
امام صادق عليه السلام ـ آنگاه كه ايشان در منزلِ (تفريحگاه) برادر خود عبد اللّه بن محمّد
تشريف داشت و عمرو بن حريث نزد
امام عليه السلام آمد و عرض كرد: فدايت شوم! چه شده كه به اين جا آمده ايد؟ ـ فرمود : براى گردش و هوا خورى .
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685