- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امام صادق علیه السلام
احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ سُرْعةَ ائْتِلاَفِ قُلُوبِ الأبْرَارِ إذا الْتَقَوا ـ وَ إنْ لَمْ يُظهِرُوا التَّوَدُّدَ بأَلْسِنَتِهِمْ ـ كَسُرْعَةِ اخْتِلاَطِ ماءِ السَّمَاءِ بِماءِ الأنْهَارِ . و إنَّ بُعْدَ ائْتِلاَفِ قُلُوبِ الفُجَّارِ إذَا الْتَقَوا ـ وَ إنْ أظْهَـرُوا التـوَدُّدَ بأَلْسِنَتِهِـمْ ـ كَبُعْـدِ البَهَـائِـمِ مِـنَ التَّعَاطُفِ وَ إنْ طَالَ اعْتِلاَفُهَا عَلى مِذْوَدٍ واحِدٍ .
امام صادق عليه السلام :نيكوكاران چون با هم رو به رو شوند ـ هر چند به زبان اظهار دوستى نكنند ـ دلهايشان، به سرعتِ درآميختن باران با آب رودخانه ها، با هم الفت مى گيرد. و بدكاران هر گاه با هم رو به رو شوند ـ هر چند به زبان اظهار دوستى كنند ـ دلهايشان از الفت با يكديگر دور است، همانند چارپايان كه از مهر ورزى با هم بدورند، گر چه روزگارى دراز بر سر يك آخور، علوفه خورند.
امام صادق عليه السلام :خوشا كسى كه آرزوهاى پوچ، او را سرگرم و غافل نكرده باشد.
عنه عليه السلام :كَمْ مِنْ نِعمةٍ للّه ِ على عبدِهِ في غَيْرِ أملِهِ ، و كَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ أملاً الخِيارُ في غَيرِهِ .
امام صادق عليه السلام :بسا نعمتى كه خداوند به بنده اش مى دهد بى آن كه آرزويش را كرده باشد و بسا كسى كه آرزوى چيزى داشته و خلاف آن نصيبش شده است.
عنه عليه السلام ـ مِن دُعائهِ يومَ عَرَفةَ ـ : أعُوذُ بكَ مِن دُنيا تَمنعُ خَيْرَ الآخِرةِ ، و مِن حَياةٍ تَمنعُ خيرَ المَماتِ ، و مِن أملٍ يَمنعُ خيرَ العَملِ .
امام صادق عليه السلام ـ در دعاى خويش در روز عرفه ـ گفت : خدايا! به تو پناه مى برم از دنيايى كه مانع خير آخرت مى شود و از زندگانى اى كه مانع نيكو مردن مى گردد و از آرزويى كه مانع كار نيك شود.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِه تعالى: «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ اُمَّةً وَسَطاً»
ـ : نَحْنُ الاُمّةُ الوُسْطى ، و نَحْنُ شُهَداءُ اللّه ِ على خَلْقِهِ، و حُجَجُهُ في أرضِهِ .
ـ : نَحْنُ الاُمّةُ الوُسْطى ، و نَحْنُ شُهَداءُ اللّه ِ على خَلْقِهِ، و حُجَجُهُ في أرضِهِ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و اين چنين شما را امّتى ميانه گردانيديم» ـ فرمود : ماييم آن امّت ميانه و ماييم گواهان خدا بر مردمان و حجّتهاى او در زمين.
عنه عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «كُنْتُمْ خَيْرَ اُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ»
ـ : يَعْني الاُمّةَ الّتي وَجَبَتْ لَها دَعْوَةُ إبراهيمَ عليه السلام ، فَهُمُ الاُمّةُ الّتي بَعَثَ اللّه ُ فيها و منها و إليها ، و هُمُ الاُمّةُ الوُسْطى ، وَ هُمْ خَيْرُ اُمّةٍ اُخْرِجَتْ للنّاسِ .
ـ : يَعْني الاُمّةَ الّتي وَجَبَتْ لَها دَعْوَةُ إبراهيمَ عليه السلام ، فَهُمُ الاُمّةُ الّتي بَعَثَ اللّه ُ فيها و منها و إليها ، و هُمُ الاُمّةُ الوُسْطى ، وَ هُمْ خَيْرُ اُمّةٍ اُخْرِجَتْ للنّاسِ .
امام صادق عليه السلام ـ در تفسير آيه «شما بهترين امّتى هستيد كه براى مردم پديدار گشته است» ـ فرمود : مقصود امّتى است كه دعوت ابراهيم عليه السلام درباره آنان اجابت شده است. آنان امّتى هستند كه خداوند پيامبرى را در ميان آنها، از ميان آنها
و براى آنها قرار داده است. آنان امّت ميانه اند و بهترين امّتى هستند كه از ميان مردم برخاسته اند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :نَحْنُ أصلُ كُلِّ خَيْرٍ ، و مِن فُرُوعِنا كُلُّ بِرٍّ ، فَمِنَ البِرِّ : التَّوحيدُ ، و الصّلاةُ، و الصّيامُ، و كَظْمُ الغَيْظِ، و العَفْوُ عَنِ المُسيءِ ، و رَحْمَةُ الفقيرِ ، و تَعَهُّدُ الجارِ ، و الإقرارُ بالفَضْلِ لأهلِهِ.
و عَدُوُّنا أصلُ كُلِّ شَرٍّ، و مِن فُرُوعِهم كُلُّ قَبيحٍ و فاحِشَةٍ ، فمِنْهُمُ : الكِذْبُ ، و البُخْلُ ، و النَّمِيمَةُ ، و القَطِيعَةُ ، و أكْلُ الرِّبا ، و أكْلُ مالِ اليتيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ، و تَعَدّي الحُدودِ الّتي أمَرَ اللّه ُ، و رُكُوبُ الفَواحِشِ ما ظَهَرَ منها و ما بَطَنَ، و الزِّنا ، و السَّرِقَةُ ، و كلُّ ما وافَقَ ذلكَ مِنَ القبيحِ . فكـذَبَ مَنْ زَعَمَ أنّهُ معَنا و هو مُتَعلِّقٌ بِفُرُوعِ غَيْرِنا .
و عَدُوُّنا أصلُ كُلِّ شَرٍّ، و مِن فُرُوعِهم كُلُّ قَبيحٍ و فاحِشَةٍ ، فمِنْهُمُ : الكِذْبُ ، و البُخْلُ ، و النَّمِيمَةُ ، و القَطِيعَةُ ، و أكْلُ الرِّبا ، و أكْلُ مالِ اليتيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ، و تَعَدّي الحُدودِ الّتي أمَرَ اللّه ُ، و رُكُوبُ الفَواحِشِ ما ظَهَرَ منها و ما بَطَنَ، و الزِّنا ، و السَّرِقَةُ ، و كلُّ ما وافَقَ ذلكَ مِنَ القبيحِ . فكـذَبَ مَنْ زَعَمَ أنّهُ معَنا و هو مُتَعلِّقٌ بِفُرُوعِ غَيْرِنا .
امام صادق عليه السلام :ما ريشه همه خوبيها هستيم و هر نيكى، ثمره شاخه هاى ماست. از جمله نيكيهاست: توحيد، نماز، روزه ، فرو خوردن خشم، گذشت از بدى كننده، ترحّم به فقير، رسيدگى به همسايه و اعتراف به فضل فضلا. دشمن ما [نيز ]ريشه همه بديهاست و هر زشتى و بدكارى، ثمره شاخه هاى اوست، از جمله: دروغ، بخل،
سخن چينى، بريدن از خويشاوندان، ربا خوارى، به ناروا خوردنِ مال يتيمان، تعدّى از حدودى كه خدا دستور داده است، ارتكاب زشتيهاى آشكار و نهان، زنا، دزدى و هر زشتى ديگرى از اين دست. پس دروغ مى گويد كسى كه بگويد با ماست ولى به شاخه هاى دشمن ما چنگ آويزد.
سخن چينى، بريدن از خويشاوندان، ربا خوارى، به ناروا خوردنِ مال يتيمان، تعدّى از حدودى كه خدا دستور داده است، ارتكاب زشتيهاى آشكار و نهان، زنا، دزدى و هر زشتى ديگرى از اين دست. پس دروغ مى گويد كسى كه بگويد با ماست ولى به شاخه هاى دشمن ما چنگ آويزد.
الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام :نَحْنُ أهلَ البيتِ لا يَقْبَلُ اللّه ُ عَمَلَ عَبْدٍ وَ هُوَ يَشُكُّ فينا .
امام باقر يا امام صادق عليهما السلام:ما اهل بيتى هستيم كه خداوند عمل بنده اى را كه درباره ما شك و ترديد كند، نمى پذيرد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لا يَقْبَلُ اللّه ُ مِنَ العِبادِ الأعمالَ الصّالحةَ الّتي يَعْمَلونَها إذا تَوَلَّوا الإمامَ الجائرَ الّذي ليسَ مِنَ اللّه ِ تعالى .
امام صادق عليه السلام :اگر بندگان، پيشواى ستمگر را كه از جانب خدا نيست به زمامدارى گيرند، خداوند كارهاى شايسته اى را كه انجام مى دهند نخواهد پذيرفت.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ اللّه َ تبارَكَ و تعالى اتَّخَذَ
إبراهيمَ عَبْدا قَبْلَ أنْ يَتَّخِذَهُ نَبِيّا ، و إنَّ اللّه َ اتَّخَذَهُ نَبِيّا قَبْلَ أنْ يَتَّخِذَهُ رَسُولاً، و إنَّ اللّه َ اتَّخَذَهُ رَسُولاً قَبْلَ أنْ يَتَّخِذَهُ خَليلاً، و إنَّ اللّه َ اتَّخـذَهُ خَليلاً قَبْلَ أنْ يَجْعَلَهُ إماما ، فَلَمّا جَمَعَ لَهُ الأشياءَ قالَ : إنّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ إماما .
إبراهيمَ عَبْدا قَبْلَ أنْ يَتَّخِذَهُ نَبِيّا ، و إنَّ اللّه َ اتَّخَذَهُ نَبِيّا قَبْلَ أنْ يَتَّخِذَهُ رَسُولاً، و إنَّ اللّه َ اتَّخَذَهُ رَسُولاً قَبْلَ أنْ يَتَّخِذَهُ خَليلاً، و إنَّ اللّه َ اتَّخـذَهُ خَليلاً قَبْلَ أنْ يَجْعَلَهُ إماما ، فَلَمّا جَمَعَ لَهُ الأشياءَ قالَ : إنّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ إماما .
امام صادق عليه السلام :خداوند تبارك و تعالى ابراهيم
را به بندگى گرفت پيش از آن كه او را به پيامبرى برگزيند، و او را به نبوّت رساند پيش از آن كه به رسالت گزيند و او را رسول خود ساخت پيش از آن كه به دوستى برگزيند و او را دوست و خليل خود گردانيد پيش از آن كه امامش قرار دهد. و چون همه اين مقامات را در او گرد آورد فرمود: من تو را پيشواى مردم قرار دادم.
را به بندگى گرفت پيش از آن كه او را به پيامبرى برگزيند، و او را به نبوّت رساند پيش از آن كه به رسالت گزيند و او را رسول خود ساخت پيش از آن كه به دوستى برگزيند و او را دوست و خليل خود گردانيد پيش از آن كه امامش قرار دهد. و چون همه اين مقامات را در او گرد آورد فرمود: من تو را پيشواى مردم قرار دادم.
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685