احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام: قُلْ لَهُمْ: اِنَّ رَحْمَتى سَبَقَتْ غَضَبى، فَلاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَتى فَاِنَّهُ لايَتَعاظَمُ عِنْدى ذَ نْبٌ اَغْفِرُهُ؛

به آنان بگو: رحمت من بر خشمم، مقدّم است. پس، از رحمتم نااميد نشويد؛ زيرا گناهى كه من آن را بيامرزم، در نزد من بزرگ نيست.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 حدیث شماره : 1600710

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: اِنَّ رَسُولَ اللّهِ صلي الله عليه و آلهنَزَلَ بِاَرْضٍ قَرْعَاءَ فَقالَ لاَِصْحابِهِ: ائْتُوا بِحَطَبٍ. فَقالُوا: يا رَسُولَ اللّهِ! نَحْنُ بِاَرْضٍ قَرْعاءَ، ما بِها مِنْ حَطَبٍ. قالَ: فَلْيَاْتِ كُلُّ اِنْسانٍ بِما قَدَرَ عَلَيْهِ فَجاؤوا بِهِ حَتّى رَمَوْا بَينَ يَدَيْهِ بَعْضَهُ عَلى بَعْضٍ. فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: هـكَذا تَجْتَمِعُ الذُّنوبُ. ثُمَّ قالَ: ايّاكُم وَ الْمُحَقَّراتِ مِنَ الذُّنوبِ، فَاِنَّ لِكُلِّ شَىْ ءٍ طالِباً اَلا وَ اِنَّ طالِبَها يَكْتُبُ «ما قَدَّموا وَ آثارَهُم وَ كُلَّ شَىْ ءٍ اَحْصَيْناهُ فى اِمامٍ مُبينٍ»؛

رسول خدا صلي الله عليه و آله در زمينى خشك و بى گياه، فرود آمدند و به اصحابشان فرمودند: مقدارى هيزم بياوريد. عرض كردند: اى رسول خدا! ما در زمينى خشك و بى گياه هستيم كه در آن، هيزمى يافت نمى شود. حضرت فرمودند: هر كس هر چه يافت، بياوَرَد. آنها هيزم ها را جمع كردند و در برابر حضرت، انباشتند. سپس، رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: گناهان نيز اين گونه جمع مى شوند. آن گاه فرمودند: از گناهانى كه كوچك شمرده مى شوند، بپرهيزند؛ زيرا هر چيزى جستجوكننده اى دارد. و بدانيد كه جستجوكننده گناهان، [آنها را پيدا مى كند و] مى نويسد. خداوند مى فرمايد: «هر كارى را كه پيش از اين كرده اند و هر اثر و نشانى را كه به جا گذاشته اند [، مى نويسيم] و البته هر چيزى را در كتاب مبين (لوح محظوظ) شماره كرده ايم».

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 حدیث شماره : 1600713

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: قالَ اِبْليسُ: خَمْسَةُ (اَشْياءَ) لَيْسَ لى فيهِنَّ حيلَةٌ وَ سائِرُ النّاسِ فى قَبْضَتى: مَنِ اعْتَصَمَ بِاللّه ِ عَنْ نِيَّةٍ صادِقَةٍ وَ اتَّـكَلَ عَلَيهِ فى جَميعِ اُمورِهِ وَ مَنْ كَثُرَ تَسْبيحُهُ فى لَيْلِهِ وَ نَهارِهِ وَ مَنْ رَضِىَ لاَِخيهِ الْمُؤْمِنِ بِما يَرْضاهُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ لَمْ يَجْزَعْ عَلَى الْمُصيبَةِ حينَ تُصيبُهُ وَ مَنْ رَضِىَ بِما قَسَمَ اللّه ُ لَهُ وَ لَمْ يَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ؛

شيطان گفت: پنج نفرند كه هيچ راهى به آنها ندارم اما ديگر مردم در مشت من هستند: 1. هر كس با نيّت درست به خدا پناه ببرد و در همه كارهايش بر او توكّل كند؛ 2. كسى كه شب و روز بسيار تسبيح خدا گويد؛ 3. كسى كه براى برادر مؤمنش آن پسندد كه براى خود مى پسندد؛ 4. كسى كه هرگاه مصيبتى به او مى رسد، بى تابى نمى كند؛ 5. و هر كسى كه به آنچه خداوند قسمتش كرده، خرسند است و غم روزيش را نمى خورد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 حدیث شماره : 1600722

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: اَ لْبَيْتُ الَّذى لايُقْرَاُ فيهِ الْقُرآنُ وَ لايُذْكَرُ اللّه ُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ فيهِ تَقِلُّ بَرَكَتُهُ وَ تَهْجُرُهُ الْمَلائِكَةُ وَ تَحْضُرُهُ الشَّياطينِ؛

خانه اى كه در آن قرآن خوانده نمى شود و از خدا ياد نمى گردد، بركتش كم شده، فرشتگان آن را ترك مى كنند و شياطين در آن حضور مى يابند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 حدیث شماره : 1600728

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: لايَزالُ اِبْليسُ فَرِحا مَا اهْتَجَرَ الْمُسْلِمانِ، فَاِذَا الْتَقَيَا اصْطَكَّتْ رُكْبَتاهُ وَ تَخَلَّعَتْ اَوْ صالُهُ وَ نادى يا وَيْلَهُ ما لَقِىَ مِنَ الثُّبورِ؛

وقتى كه ميان دو نفر مسلمان، قهر و جدايى به وجود آيد، شيطان بسيار خوشحال مى شود، اما همين كه با يكديگر آشتى كنند، زانوهايش مى لرزد و بندبند وجودش پاره مى شود و فرياد مى زند: اى واى بر من كه به سبب اين آشتى، هلاك شدم.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 حدیث شماره : 1600729

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: عَلَيْكَ بِالاَْحْداثِ فَاِنَّهُم اَسْرَعُ اِلى كُلِّ خَيْرٍ؛

جوانان را درياب؛ زيرا كه آنان سريع تر به كارهاى خير روى مى آورند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 حدیث شماره : 1600737

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام : مَا كَلَّمَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهاَلْعِبادَ بِكُنْهِ عَقْلِهِ قَطُّ، قَالَ رَسُولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله: اِنّا مَعاشِرَ الاَْنْبياءِ اُمِرْنا اَنْ نُـكَلِّمَ النّاسَ عَلى قَدْرِ عُقولِهِمْ ؛

رسول خدا صلي الله عليه و آله هرگز با مردم به اندازه عقل خود سخن نگفتند و فرمودند: ما پيامبران مأموريم كه با مردم به اندازه عقل و فهمشان سخن بگوييم.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1700767

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: بِرُّ الْوالِدَيْنِ مِنْ حُسْنِ مَعْرِفَةِ العَبْدِ بِاللّه ِ؛ اِذْ لا عِبادَةَ اَسْرَعُ بُلوغا بِصاحِبِها اِلى رِضَا اللّه ِ تَعالى مِنْ حُرْمَةِ الْوالِدَيْنِ المُسْلِمينَ لِوَجْهِ اللّه ِ، لاَِنَّ حَقَّ الْوالِدَيْنِ مشْتَقٌّ مِنْ حَقِّ اللّه ِ تَعالى اِذا كانا عَلى مِنْهاجِ الدّينِ وَ السُّنَّةِ، وَ لا يَكونانِ يَمْنَعانِ الْوَلَدِ مِنْ طاعَةِ اللّه ِ تَعالى اِلى مَعْصيَتِهِ، وَ مِنَ الْيَقينِ اِلَى الشَّكِّ، وَ مِنَ الزُّهْدِ اِلَى الدُّنْيا، وَ لا يَدْعُوانِهِ اِلى خِلافِ ذالِكَ، فَاِذا كانَ كَذالِكَ فَمَعْصيَتُهما طاعَةٌ وَ طاعَتُهُما مَعْصيَةٌ، قالَ اللّه ُ تَعالى «وَ إنْ جاهَداكَ عَلى اَنْ تُشْرِكَ بى ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما» (سوره لقمان). وَ اَمّا فى بابِ العِشْرَةِ فَدارِهِما وَ احْتَمِلْ اَذاهُما نَحْوَ مَا احْتَمَلا عَلَيكَ فى حالِ صِغَرِكَ، وَ لا تُضَيِّقْ عَلَيْهِما مِمّا قَدْ وَسَّعَ اللّه ُ عَلَيكَ مِنَ الْمالِ وَ الْمَلْبوسِ، وَ لا تُحَوِّلْ بِوَجْهِكَ عَنْهما، وَ لا تَرفَعْ صَوْتَـكَ فَوْقَ اَصْواتِهِما؛ فَاِنَّ تَعْظيمَهُما مِنَ اللّه ِ تَعالى، وَ قُلْ لَهُما بِاَحْسَنِ الْقَولِ وَ اَلْطَفِهِ، فَاِنَّ اللّه َ لا يُضيعُ اَجْرَ المُحْسِنينَ؛

نيكى كردن به پدر و مادر، نتيجه معرفت و ايمان خوب بنده به خداست؛ زيرا هيچ عبادتى نيست كه زودتر از احترام گذاشتن به پدر و مادر مسلمان، انسان را به خشنودى خداى تعالى برساند؛ چرا كه حقّ پدر و مادر، از حق خداى تعالى سرچشمه گرفته است و البته اين، در صورتى است كه پدر و مادر، در راه دين و سنّت اسلام باشند و فرزند را از اطاعت خدا باز ندارند و به معصيت، وادار نكنند و از يقين به شك و از زهد به دنيا دوستى ناگزير نسازند؛ امّا اگر پدر و مادرى اين گونه رفتار مى كنند، ديگر نافرمانى از آنها اطاعت خداوند و اطاعت از آنها معصيت خداوند خواهد بود، كه خداى تعالى مى فرمايد: «و اگر تو را وادار كنند كه بدون آگاهى به من شرك بورزى، ديگر از آنان اطاعت مكن»؛ ولى در معاشرت، با آنان مدارا كن و رنج ايشان را چنان تحمّل كن كه آنان رنج تو را در كودكى تحمل مى نمودند و از وسعتى كه خدا در اموال و خوراك و پوشاك، نصيب تو كرده، بر آنان سخت نگير و از آنان رويگردان مباش و صداى خود را از صداى آنان بلندتر مساز؛ زيرا بزرگداشت آنان، به دستور خداى تعالى است، و با آنان به بهترين و لطيف ترين وجه، سخن بگو، كه خدا پاداش نيكوكاران را ضايع نمى سازد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1700775

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: تَواصَلُوا وَ تَبارُّوا وَ تَراحَمُوا، وَ كُونُوا اِخْوَةً بَرَرَةً كَما اَمَرَكُمُ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ؛

با يكديگر، رفت و آمد [و ارتباط] داشته باشيد و به هم نيكى كنيد و با هم مهربان باشيد و چنان كه خداى عزوجل به شما فرمان داده است، برادرانى نيكوكار [براى هم] باشيد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1700777

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: فى كِتابِ اللّه ِ نَجاةٌ مِنَ الرَّدى، وَ بَصيرَةٌ مِنَ الْعَمى، وَ دَليلٌ اِلَى الهُدى؛

در كتاب خدا، نجات از هر سقوط، و بينايى از هر كوردلى، و راهنمايى به هدايت، نهفته است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1700782

نمایش منبع

احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث