- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امام باقر علیه السلام
احادیث امام باقر علیه السلام1811 حدیث
قالَ الباقِرُ عليه السلام:
مَا اسْتَيْقَظَ رسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله مِنْ نَوْمٍ
اِلاّ خَرَّ لِلّهِ سـاجِدا.
امام باقر عليه السلام فرمود:
هيچگاه پيامبر خدا از خواب بيدار نشد، مگر اينكه سر به خاك نهاده، براى خدا سجده مى كرد.
قرآن، خواب را همچون مرگ و بيدارى را مثل حياتِ دوباره مى شمارد و خدا اگر بخواهد، خفتگان ديگر از خواب بر نمى خيزند و به خواب ابدى مرگ فرو مى روند. از سوى ديگرف خواب وسيله آرامش و آسايش جسم و سبب تجديد قوا و نشاط است. پس بيدار شدن از خواب، شكر و سپاس دارد و رسول خدا صلي الله عليه و آله از اين رو هرگاه از خواب بيدار مى شد، سجده شكر مى كرد.
قـالَ الْبـاقِرُ عليه السلام:
اِنَّ رَسُـولَ اللّهِ صلي الله عليه و آله
كانَ اَحْسَنَ النّاسِ صَوْتا بِالْقُرْانِ.
امام باقر عليه السلام فرمود:
پيامبر اسلام، از همه مردم زيباتر
و خـوش آهنـگ تر قرآن مى خواند.
قرآن، زيباست و زيبا خواندن آن، بر جاذبه و جمال آن مى افزايد.
پيشوايان ما هم خودشان صوت زيبا داشتند و قرآن را نيكو تلاوت مى كردند، هم پيروان را به آن توصيه مى كردند. صداى خوب، از نعمت هاى زيباست و بجاست كه در راه خوب و تلاوت قرآن و دعا و مدح اهل بيت عليهم السلامبه كار گرفته شود. پيامبر و ائمّه عليه السلام، در همه امور، حتى در نيكو قرآن خواندن براى ما الگو هستند.
قالَ الباقِرُ عليه السلام:
كانَ رسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله يَسْمَعُ صَوْتَ الصَّبِىِّ يَبْكى
وَهُوَ فىِ الصَّلوةِ فَيُخَفِّفُ الصَّلوةَ فَتَصيرُاِلَيْهِ اُمُّهُ.
امام باقر عليه السلام فرمود:
هرگاه رسول خدا صلي الله عليه و آله در نماز، صداى گريه كودكى را مى شنيد، نمازش را سبكتر مى خواند تا مادر آن كودك «كه در نماز جماعت بود» به بچّه رسيدگى كند.
عاطفه و مهرورزى نسبت به مردم به ويژه كودكان و ضعيفان، گواه زنده بودن حسّ نوع دوستى و انسانيّت در وجود آدمى است.
رسول خدا صلي الله عليه و آله كه مظهر رحمت الهى براى همه عالميان است، حتّى در نماز جماعت هم از حال ديگران غافل نبود و صداى گريه كودكان سبب مى شد نمازش را كوتاه تر بخواند، تا مادران به كودكان گريان خويش بپردازند. اين شايسته همه مسؤولان و رهبران و مديران است كه از حال زير دستان خود غافل نباشند.
قـالَ البـاقِرُ عليه السلام:
قالَ رَسُولُ اللّه صلي الله عليه و آله خَمْسٌ لااَدَعُهُنَّ حَتَّى الْمَماتِ:
اَلْأَكْلَ عَلَى الْحَضيضِ مَعَ الْعَبيدِ
وَرُكُوبِىَ الْحِمارَ مُؤكَفا
وَ حَلْبِىَ الْعَنْزَ بِيَدى
وَ لُبـْسَ الصُّـوفِ
وَ التَّسليمَ عَلَى الصِّبْيانِ
لِتَكُونَ سُنَّةً مِن بَعْدى.
امام باقر عليه السلام فرمود:
پيامبر خدا (ص) فرمود: از پنج كار تا هنگام مرگ دست بر نمى دارم:
1ـ غذا خوردن روى زمين با بردگان
2ـ سوار شدن بر اُلاغ بى پالان
3ـ بُز را با دست خود دوشيدن
4ـ لباس پشمينه پوشيدن
5ـ به كودكان سلام كردن
تا اين كه بعد از من سنّت شود.
اين پنج خصلت و عمل، هر كدام به گونه اى نشان فروتنى و خاكسارى و دورى از تكبّر و غرور است. رسول خدا صلي الله عليه و آله براى ما اسوه و سرمشق همه كمالات، از جمله الگوى «تواضع» است. اينكه آن حضرت تأكيد مى فرمايد تا زنده است اينگونه رفتار مى كند، براى آن است كه امّت محمدى به آن بزرگوار اقتدا كند و الگو بگيرد.
عَنِ الباقِرِ عليه السلام فى خَبَرٍ:
وَ لَقَدْ وَلّى خَمْسَ سِنينَ وَما وَضَعَ آجُرَةً عَلى آجُرَةٍ وَلا لِبْنَةً عَلى لِبْنَةٍ وَ لا أَقْطَعَ قَطيعاً وَ لا أَوْرَثَ بَيْضاءَ لا حَمْراءَ.
حضرت باقر عليه السلام فرمود:
اميرالمؤمنين عليه السلام پنج سال حكومت كرد، و در طول اين مدت آجرى بر آجر و خشتى روى خشت ننهاد، و زمينى را به خود اختصاص نداد و درهم سفيد و دينار سرخى به ارث نگذاشت.
شاعرى گفته است:
تكلّف گر نباشد خوش توان زيست
تعلّق گر نباشد، خوش توان مُرد
و همه مشكلات انسان از دلبستگيهاى مادى است كه او را اسير اين زندگى و مال مى كند. كسى كه دنيا را آسان بگيرد، زندگى هم آسان مى گذرد. زندگى همراه با تكلّف و تقيّد و تشريفات، دردسر ساز است.
گرگ اجل يكايك از اين گلّه مى برد
اين گلّه را ببين كه چه آسوده مى چرد
قـالَ اَبُـوجَعفَـر عليه السلام:
كانَ صِداقُ فـاطِمَةَ عليهاالسلام جَرْدُ بُرْدٍ حِبْرَةً وَ دِرْعٌ حَطْمِيَّةً وَ كانَ فِراشَها اِهابُ كَبْشٍ يُلْقِيانِهِ وَ يَفْرُشانِهِ وَ يَنـامـانِ عَلَيْـهِ.
امام باقر عليه السلام فرمود:
مهريّه حضرت فاطمه عليهاالسلام لباس كهنه و زرهى بود و فرش خانه او پوست ميشى كه آن را روى زمين مى انداختند و بر آن مى خوابيدند.
ساده زيستى در زندگى مشترك حضرت على و حضرت زهرا عليهماالسلام، از آنان الگويى براى هر زن و مرد مسلمان ساخته است. سزاوار است كه پيروان اهل بيت، از تجمّلات دورى كنند و در سراى گذراى دنيا، اهتمام خويش را به آباد سازى خانه آخرت بگمارند، چرا كه آخرت سراى ابدى است و شايسته تر است براى آباد ساختن.
قـال أبُـو جَعفَـر عليه السلام:
اِنَّ فاطِمَةَ ضَمِنَتْ لِعَلِىٍ عليه السلام عَمَلَ الْبَيْتِ وَالْعَجينَ وَالْخُبْزَ وَ قَمَّ الْبَيْتِ وَ ضَمِنَ لَها عَلِىٌّ عليه السلام ما كانَ خَلْفَ الْبابِ: نَقْلَ الْحَطَبِ وَاَنْ يَجيى ءَ بِالطَّعامِ
امام باقر عليه السلام فرمود:
ـ براى تقسيم كارهاى خانه ـ حضرت فاطمه عليهاالسلامخميرنمودن و پخت نان و نظافت را به عهده گرفت و على عليه السلامنيزكارهاى بيرون خانه همچون تهيه هيزم و خريدلوازم خوراكى را پذيرفت
ـ اين تقسيم كار پس از رحلت فاطمه بنت اسد در سال چهارم بوده است. به حديث 23 مراجعه شود
قـالَ اَبُـو جَعفَـر عليه السلام:
فـاطِمَـةُ عليهاالسلام سَيِّدَةُ اَهْلِ الْجَنَّةِ
وَ ما كانَ خِمارُها اِلاّ هكَذا
ـ وَ اَوْ مَأَ بِيَدِهِ اِلى وَسَطِ عَضُدِهِ ـ.
امام باقر عليه السلام فرمود:
فاطمه عليهاالسلام بانوى زنان بهشتى است،
مقنعه او بلند و تا حد بازوانش بود.
اى زن به تو از فاطمه اينگونه خطاب است
ارزنده ترين گوهر زن حفظ حجاب است.
پوشاندن بدن و مو از نامحرمان براى زن واجب است. حضرت زهرا عليهاالسلام الگوى حجاب و عفاف است و چادر هم حجاب كامل و برتر به شمار مى رود. اينكه مقنعه آن بانو تا سينه و بازوانش مى رسيده، نمونه ديگرى از حجاب اوست و بر مدّعيان عشق و دوستى حضرت زهرا عليهاالسلام است كه در اين مسأله نيز به آن اسوه نجابت و حيا اقتدا كنند.
عَـنْ اَبى جَـعْفَر عليه السلام:
اِنَّ فاطِمَةَ عليهاالسلام بِنْتَ رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله كانَتْ تَزُورُ
قَبْرَ حَمْزَةَ رضى الله عنه تَرُمُّهُ وَ تُصْلِحُهُ وَ قَدْ تَعَلَّمَتْهُ بِحَجَرٍ.
امام باقر عليه السلام فرمود:
فاطمه عليهاالسلام دختر پيامبر صلي الله عليه و آله همواره به زيارت قبر حمزه مى رفت و آن را با سنگ نشان گذاشته بود و به تعمير و اصلاح آن مى پرداخت.
آثار بازمانده از شهيدان، هركدام به نوعى يادآور خاطرات آنان است و بر ديگران اثر مى گذارد و ميان آنان و آيندگان ارتباط برقرار مى كند. تكريم قبور و مزار شهيدان و حضور بر سر تربت آنان، گامى در اين راه است و بوسه زدن بر سنگ مزارشان نشانِ وفا به راه و آرمان آنان است.
ببوس اى خواهرم قبر برادر
شهادت سنگ را بوسيدنى كرد
عَنِ الباقِرِ عليه السلام قالَ:
كانَ الْحَسَنُ عليه السلام كَثيرَ الاِْجْتِهادِ
فى الْعِـبادَةِ وَ التـَّصَـدُّقِ.
امام باقر عليه السلام فرمود:
امام حسن عليه السلام در عبادت و صدقه دادن
سـخت كوش بود.
«عبادت»، رابطه انسان با پروردگار است و «صدقه»، رابطه او با مردم است. اگر گفته اند راه خالق از ميان خلق مى گذرد، يك معنايش هم اين است كه از طريق انفاق و صدقه و كمك به محرومين و دادن صدقه به فقرا، انسان به رضاى الهى دست مى يابد. از اين رو، پيروان ائمه اطهار عليهم السلام، هم بايد در عبادت و بندگى و امور مذهبى كوشا و پر تلاش باشند، هم در صدقه و كمك به نيازمندان، پيشتاز باشند.
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685