- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امام سجاد علیه السلام
احادیث امام سجاد علیه السلام880 حدیث
الكافي عن أبي حمزة الثّماليّ عَنِ الإِمامِ زَينِ العابِدينَ عليه السلام : إذا جَمَعَ اللّه ُ عز و جلالأَوَّلينَ وَالآخِرينَ قامَ مُنادٍ فَنادى يُسمِعُ النّاسَ ، فَيَقولُ : أينَ المُتَحابّونَ فِي اللّه ِ ؟ قالَ : فَيَقومُ عُنُقٌ مِنَ النّاسِ ، فَيُقالُ لَهُم : اِذهَبوا إلَى الجَنَّةِ بِغَيرِ حِسابٍ . قالَ : فَتَلقاهُمُ المَلائِكَةُ فَيَقولونَ : إلى أينَ ؟ فَيَقولونَ : إلَى الجَنَّةِ بِغَيرِ حِسابٍ . قالَ : فَيَقولونَ : فَأَيُّ ضَربٍ أنتُم مِنَ النّاسِ ؟ فَيَقولونَ : نَحنُ المُتَحابّونَ فِي اللّه ِ . قالَ : فَيَقولونَ : وأيُّ شَيءٍ كانَت أعمالُكُم ؟ قالوا : كُنّا نُحِبُّ فِي اللّه ِ ، ونُبغِضُ فِي اللّه ِ . قالَ : فَيَقولونَ : نِعمَ أجرُ العامِلينَ .
الكافى ـ به نقل از ابوحمزه ثُمالى ، از امام سجاد عليه السلامـ : چون خداوند ، اوّلين و آخرينِ خلق را گرد آورد ، مُنادى اى برمى خيزد و در حالى كه مردم را مى شنوانَد ، مى گويد : «دوستانِ خدايى كجايند ؟».
گروهى از مردم برمى خيزند . به آنان گفته مى شود : «بى حسابرسى به بهشت درآييد» .
فرشتگان ، آنان را مى بينند و مى پرسند : «كجا ؟».
پاسخ مى دهند : بى حسابرسى به سوى بهشت [مى رويم] .
از آنان مى پرسند : «از كدام گروهِ مردمان هستيد؟».
پاسخ مى دهند: ما دوستانِ خدايى هستيم .
پس مى پرسند : «اعمالتان چه بود ؟».
پاسخ مى دهند : در راه خدا دوست مى داشتيم و در راه خدا دشمن مى داشتيم .
فرشتگان مى گويند : «چه نيك است پاداش عاملان [به خير]!» .
گروهى از مردم برمى خيزند . به آنان گفته مى شود : «بى حسابرسى به بهشت درآييد» .
فرشتگان ، آنان را مى بينند و مى پرسند : «كجا ؟».
پاسخ مى دهند : بى حسابرسى به سوى بهشت [مى رويم] .
از آنان مى پرسند : «از كدام گروهِ مردمان هستيد؟».
پاسخ مى دهند: ما دوستانِ خدايى هستيم .
پس مى پرسند : «اعمالتان چه بود ؟».
پاسخ مى دهند : در راه خدا دوست مى داشتيم و در راه خدا دشمن مى داشتيم .
فرشتگان مى گويند : «چه نيك است پاداش عاملان [به خير]!» .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : إلهي ، لا تُؤدِّبْني بِعُقوبَتِكَ، ولا تَمكُرْ بِي في حِيلَتِكَ .
امام زين العابدين عليه السلام : خداى من ! با كيفر خود مرا ادب مفرما و به مكر خودت گرفتارم مكن .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : إنَّ الحَسَنَ بنَ عَليِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام كانَ أعبَدَالناسِ فيزَمانِهِ وَأزهَدَهُم وَأفضَلَهم، وَكانَ إذا حَجَّ حجَّ ماشيا وَرُبَّما مَشى حافيا ، وَكانَ إذا ذُكِرَ المَوتُ بَكى ، وَإذا ذُكِرَ القَبرُ بَكى ، وَإذا ذُكِرَ البَعثُ وَالنُشورُ بَكى ، وَإذا ذُكِرَ المَمَرُّ عَلى الصِّراطِ بَكى ، وَإذا ذُكِرَ العَرضُ عَلى اللّه ِ تَعالى ذِكرُه شَهِقَ شَهقَةً يُغشى عَلَيهِ مِنها ، وَكانَ إذا قامَ في صَلاتِهِ تَرتَعِدُ فَرائِصُهُ بَينَ يَدي رَبِّهِ عزّ وجلّ ، وَكانَ إذا ذُكِرَ الجَنَّةُ وَالنارُ اضطَرَبَ اضطِرابَ السَّليمِ وَسأل اللّه َ تعالى الجَنَّةَ وَتَعوذُ بِهِ مِنَ النَّارِ .
امام زين العابدين عليه السلام : حسن بن على بن ابى طالب عليهماالسلامعابدترين و زاهدترين و بافضيلت ترين مردم روزگار خود بود . هرگاه حج مى رفت پياده و گاه با پاى برهنه مى رفت ؛ هرگاه سخن از مرگ به ميان مى آمد مى گريست ؛ هرگاه سخن از قبر به ميان مى آمد مى گريست ؛ هرگاه سخن از قيامت و رستاخيز به ميان مى آمد مى گريست ؛ هرگاه از گذشتن بر صراط ياد مى شد مى گريست ؛ هرگاه از حاضر شدن در دادگاه عدل الهى سخن به ميان مى آمد ، چنان صيحه اى مى زد كه بر اثر آن از هوش مى رفت ؛ هرگاه به نماز مى ايستاد بدنش در پيشگاه پروردگارش عز و جل ، مى لرزيد ؛ هرگاه از بهشت و دوزخ سخن به ميان مى آمد ، مانند مارگزيده به خود مى پيچيد و بهشت را از خداوند مسئلت مى كرد و از آتش دوزخ به او پناه مى برد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : فَلَمّا وُلِدَ الحُسَينُ عليه السلام أوحى اللّه تَعالى إلى جَبرَئيلَ عليه السلام أنَّهُ قَد وُلِدَ لُِمحَمَّدٍ ابن فاهبِط إلَيهِ فَهَنِّئْهُ وَقُل لَهُ إنَّ عَليّا مِنكَ بِمَنزِلَةِ هارونَ مِن موسى فَسمِّهِ بِاسمِ ابنِ هارونَ فَهَبَطَ جَبرَئيلُ عليه السلام فَهَنَّاهُ مِنَ اللّه ِ تَعالى ثُمَّ قالَ : إنَّ اللّه َ عزّ وجلّ يَأمُرُكَ أن تُسَمّيهِ بِاسمِ ابنِ هارونَ ، فَقالَ وَما كانَ اسمُهُ ؟ قالَ : شُبَيرا ، قالَ : لِساني عَرَبيٌ ، قالَ : سَمِّهِ الحُسَينَ .
امام زين العابدين عليه السلام : چون حسين عليه السلام زاده شد ، خداوند متعال به جبرئيل وحى فرمود كه : براى محمّد صلى الله عليه و آله پسرى متولّد شده است ، نزد او برو و شادباش بگو ، و به او بگو كه على براى تو به منزله هارون براى موسى است . پس ، طفل را به نام پسر هارون نامگذارى كن . جبرئيل عليه السلام فرود آمد و از جانب خداوند متعال به پيامبر تبريك گفت ، و آن گاه عرضه داشت : خداوند عز و جل به تو فرمان مى دهد كه او را به نام پسر هارون نامگذارى كنى . پيامبر پرسيد : نام پسرهارون چه بوده است ؟ جبرئيل گفت : شُبَير . پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : زبان من عربى است . جبرئيل گفت : نامش را حُسَين بگذار .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : سَمِعتُ الحُسَينَ عليه السلام يَقولُ : لَو شَتَمَني رَجلٌ في هَذهِ الأُذُنِ ـ وَأومى إلى اليُمنى ـ وَاعتَذَر لي في الاُخرى لَقَبِلتُ ذلك مِنهُ ، وَذَلِكَ أنَّ أميرَالمُؤمِنينَ عَليَّ بنَ أبي طالبٍ عليه السلام حَدَّثَني أنَّهُ سَمِعَ جَدّي رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَقولُ : لا يَرِدُ الحَوضَ مَن لَم يَقبَلِ العُذرَ مِن مُحقٍّ أو مُبطِلٍ .
امام زين العابدين عليه السلام : از حسين عليه السلام شنيدم كه مى فرمايد : اگر مردى در اين گوشم ـ اشاره به گوش راست خود كرد ـ مرا دشنام دهد و در ديگرى از من پوزش بخواهد ، پوزش او را مى پذيرم ؛ چرا كه امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام برايم نقل كرد كه از جدّم رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيد كه مى فرمايد : بر حوض كوثر وارد نمى شود كسى كه عذر را ـ موجّه باشد يا غير موجّه ـ نپذيرد .
امام زين العابدين عليه السلام : انتظار فرج، خود بزرگترين فرج است.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : إذا قامَ قائمُنا أذْهَبَ اللّه ُ عن شِيعتِنا العاهَةَ ، وجَعلَ قلوبَهُم كَزُبَرِ الحديدِ ، وجَعلَ قُوّةَ الرّجُلِ مِنهُم قُوّةَ أربَعينَ رجُلاً ، ويكونونَ حُكّامَ الأرضِ وسَنامَها .
امام زين العابدين عليه السلام : زمانى كه قائم ما قيام كند، خداوند آفت را از شيعيان ما مى زدايد و دلهاى آنان را چون پاره هاى آهن [سخت و تزلزل ناپذير ]مى كند و هر مرد آنان را قدرت چهل مرد مى دهد. آنان فرمانروا و سالار جهان خواهند بود.
امام زين العابدين عليه السلام : مؤمن سكوت مى كند تا سالم ماند و سخن مى گويد تا سود برد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : عَلاماتُ المؤمنِ خَمسٌ : الوَرعُ في الخَلوةِ ، والصَّدقةُ في القِلّةِ ، والصَّبرُ عند المصيبةِ ، والحِلْمُ عنـد الغضـبِ ، والصِّدقُ عند الخوفِ .
امام زين العابدين عليه السلام : نشانه هاى مؤمن پنج تاست: پارسايى در خلوت، صدقه دادن در تنگدستى ، شكيبايى در برابر مصيبت، بردبارى هنگام خشم، و راست گويى با وجود بيم و ترس.
الإمام زين العابدين عليه السلام : إنَّ عَلِيّاً عليه السلام كَتَبَ إلى مالِكٍ ـ و هُوَ عَلى مُقَدِّمَتِهِ يَومَ البَصرَةِ ـ بِأَن لا يَطعُنَ في غَيرِ مُقبِلٍ و لا يَقتُلَ مُدبِراً وَ لا يُجيزَ عَلى جَريحٍ و مَن أغلَقَ بابَهُ فَهُوَ آمِنٌ .
امام زين العابدين عليه السلام : على عليه السلام ، به مالك اشتر ـ در حالى كه در طليعه سپاهش در جنگ جمل بود ـ نوشت : تنها كسانى زده شوند ، كه مى جنگند ؛ فرارى از جنگ ، كشته نشود ؛ به مجروح ، ضربه خلاص زده نشود . و هر كس درِ خانه اش را بست ، در امان است .
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685