احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث

امام على عليه السلام : آن كه دنيا دوستى در قلبش جاى گرفته است ، چگونه ادّعاى خدا دوستى مى كند ؟

امام على عليه السلام : اگر خداوند را دوست داريد ، دنيا دوستى را از دل هايتان بيرون كنيد .

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : رياستْ دوستى ، از دوستى خداى سبحان باز مى دارد .

امام على عليه السلام : خداوند از خلقش ، پيرِ سفيدموىِ زناكار ، دولتمندِ ستمكار و مستمندِ مستكبر را دشمن مى دارد .

امام على عليه السلام : خداوندِ سبحان ، شخصِ بى شرمِ گستاخ بر گناهان را دشمن مى دارد .

امام على عليه السلام : خداوندِ سبحان ، شخصِ درازْآرزوىِ بدكار را دشمن مى دارد .

امام على عليه السلام : خداوند ، بنده اى را كه دهان خود را مى گشايد و مى گويد : «بارالها ! به من روزى بده» ، ولى دست از طلبِ روزى مى كشد ، دشمن مى دارد .

امام على عليه السلام : دشمن ترينِ بندگان در نزد خداوند سبحان ، عالِم متكبّر است .

امام على عليه السلام : دشمن ترين خلقِ خدا در نزد خدا ، كسى است كه دانش را به صورت پراكنده از جاهلانى شب كور و اوباشى فتنه جو ، گرد آورده است . در نتيجه ، نسبت به هدايتى كه از سوى پروردگارش برايش آمده ، كور است و از سنّت پيامبرش گم راه است و مى پندارد كه حق ، همان است كه در نوشته هاى او موجود است .

امام على عليه السلام : دو تن هستند كه از دشمن ترينِ خلق در نزد خدايند :
آن كه خداوند ، او را به خود وا گذاشته است و در نتيجه ، از راه راست منحرف شده ، شيفته سخنى بدعت آميز گشته و دلبسته روزه و نماز شده است . پس او مايه فريفتگى فريب خوردگان است و از راه هدايتِ پيشينيان خود ، گم راه گشته و گم راه كننده كسى است كه در زمان حياتش و پس از مرگش از او پيروى كند و باركشِ گناهان ديگران و در گروِ گناه خود است.
و ديگرى آن كه جهلى از مردمان جاهل ، گرد آورده و راهى تاريكى هاى فتنه است . مردم نمايان ، او را عالم ناميده اند ، حال آن كه حتّى يك روز نيز در فضاى علم ، به سلامتْ نزيسته است .