- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام
احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث
امام على عليه السلام : هر كه را بدون كفايت بالا بردند، بدون گناه به زير كشند.
امام على عليه السلام : هر كس با كفايت است، سزاوار ولايت باشد.


امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر ـ نوشت : حكمران داراى خواصّ و نزديكانى است كه از روحيه انحصار طلبى و دست درازى و بى انصافى در معامله [و رفتار با مردم ]برخوردارند، پس با قطع عواملِ اين امور، ريشه اين گونه افراد را بركن.


امام على عليه السلام ـ در همان فرمان ـ نوشت : بايد دورترين افراد ملّت از تو و منفورترين آنها نزد تو، كسانى باشند كه بيشتر از مردم عيبجويى مى كنند.



و تَحَفَّظْ مِن الأعوانِ ، فإن أحَدٌ مِنهُم بَسَطَ يَدَهُ إلى خِيانَةٍ اجتَمَعَت بِها علَيهِ عِندَكَ أخبارُ عُيونِكَ ، اكتَفَيتَ بذلكَ شاهِدا ، فبَسَطتَ علَيهِ العُقوبَةَ في بَدَنِهِ ، و أخَذتَهُ بما أصابَ مِن عَمَلِهِ ، ثُمّ نَصَبتَهُ بمَقامِ المَذَلَّةِ ، و وَسَمتَهُ بِالخِيانَةِ ، و قَلَّدتَهُ عارَ التُّهَمَةِ .

امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى مصر به
مالك اشتر ـ نوشت : به كارهاى آنان (كارگزاران) رسيدگى كن و از ميان افراد با صداقت و وفادار مراقبانى بر آنها بگمار؛ زيرا مراقبتِ نهانى تو در كارهاى ايشان، آنان را به رعايت امانت و خوشرفتارى با مردم وا مى دارد و با دقّت مراقب دستياران خويش باش و اگر يكى از آنان دست به خيانت گشود و گزارش هاى همه مراقبانت آن را تأييد كرد، همان گزارش ها را شاهد بگير و بى درنگ او را كيفر جسمانى ده و از ثروتى كه از طريق مقامش به دست آورده بازخواست كن و او را به خوارى بكشان و داغِ خيانت بر پيشانيش بنشان و حلقه ننگ تهمت به گردنش بياويز.


امام على عليه السلام ـ در نامه خود به قثم بن عباس، كارگزار حضرت در مكّه ـ نوشت : سفير ميان تو و مردم كسى جز زبانت نباشد و حاجبى جز چهره ات. هيچ حاجتمندى را از ديدار با خود باز ندار؛ زيرا اگر در همان ابتدا كه براى مطرح كردن حاجت و مشكل خود پيش تو مى آيد از
درگاه تو رانده شد، هر چند بعداً مشكل او را برطرف سازى ديگر مورد ستايش و تقدير قرار نخواهى گرفت.


امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر ـ نوشت : مبادا كه خويشتن را زياده از حدّ از مردم پنهان نگه دارى؛ زيرا روى نهان داشتن حكمرانان از توده مردم، نوعى تنگ حوصلگى و سبب كم اطلاعى از امور است، و حكمران اگر از مردم روى نهان كند، باعث مى شود كه مردم از حقايق پشت پرده آگاه نشوند و از اين رو كارهاى بزرگ و مهم در نظر آنان كوچك و بى اهميت مى آيد و كارهاى كوچك، بزرگ. زيبا زشت جلوه مى كند و زشت زيبا و حق و باطل در هم آميخته مى شود···.

ثُمّ احتَمِلِ الخُرقَ مِنهُم و العِيَّ ، و نَحِّ عَنهُمُ الضِّيقَ و الأنَفَ ··· .

امام على عليه السلام ـ در همان فرمان ـ نوشت : و مقدارى از وقت خود را به نيازمندان خود اختصاص ده و با آنان در يك مجلس عمومى بنشين و شخصاً به مشكلاتشان رسيدگى كن و در آن مجلس براى خداوندى كه تو را آفريده است فروتنى نما و سربازان و يارانت را كه از پاسداران و نگهبانان تو هستند از آنان دور بدار تا هر كه مى خواهد سخن بگويد بدون لكنت زبان و ترس و واهمه مطالبش را بگويد ؛ چرا كه من از رسول خدا صلى الله عليه و آله بارها شنيدم كه مى فرمود: ملّتى كه در آن حقّ ناتوان بدون ترس و واهمه از قدرتمندان گرفته نشود هرگز روى رستگارى را نمى بيند.
همچنين درشتى و درماندگى و ناتوانى آنان را در سخن گفتن تحمل كن و كم حوصلگى و تكبّر را از خود دور گردان··· .

و لْيَكُن نَظَرُكَ في عِمارَةِ الأرضِ أبلَغَ مِن نَظَرِكَ في استِجلابِ الخَراجِ ؛ لأنَّ ذلكَ لا يُدرَكُ إلاّ بِالعِمارَةِ ، و مَن طَلَبَ الخَراجَ بغَيرِ عِمارَةٍ أخرَبَ البِلادَ ، و أهلَكَ العِبادَ ، و لَم يَستَقِمْ أمرُهُ إلاّ قَليلاً ··· و إنّما يُؤتى خَرابُ الأرضِ مِن إعوازِ .


امام على عليه السلام ـ در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر ـ نوشت : و در كار خراج به گونه اى كه باعث اصلاح خراج گزاران باشد رسيدگى كن؛ زيرا اصلاح امر خراج و خراج گزاران باعث اصلاح ديگران مى شود و امور ديگران جز با سامان يافتن امور خراج گزاران سامان نمى گيرد؛ زيرا همه مردم جيره خوار خراج و خراج گزارانند
بايد به آبادانى زمين بيشتر بينديشى تا به گرفتن خراج؛ چرا كه خراج جز با وجود آبادانى به دست نمى آيد و هر كس خراج را بدون آبادانى بطلبد، كشور را به ويرانى و بندگان را به نابودى كشاند و فرمانرواييش جز اندكى نپايد···. ويرانى هر سرزمينى در حقيقت ناشى از فقر و تنگدستى مردم آن است و مردم نيز زمانى به فقر و تنگدستى دچار مى شوند كه حكمرانان دل به مال اندوزى سپارند و به پايدارى حكومت خود بد بين شوند و از عبرت ها كمتر پند گيرند.
بايد به آبادانى زمين بيشتر بينديشى تا به گرفتن خراج؛ چرا كه خراج جز با وجود آبادانى به دست نمى آيد و هر كس خراج را بدون آبادانى بطلبد، كشور را به ويرانى و بندگان را به نابودى كشاند و فرمانرواييش جز اندكى نپايد···. ويرانى هر سرزمينى در حقيقت ناشى از فقر و تنگدستى مردم آن است و مردم نيز زمانى به فقر و تنگدستى دچار مى شوند كه حكمرانان دل به مال اندوزى سپارند و به پايدارى حكومت خود بد بين شوند و از عبرت ها كمتر پند گيرند.
امام على عليه السلام : بخشش كردن حكمرانان از اموال عمومى مسلمانان، ستم و خيانت است.


- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث

تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685