احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام17430 حدیث

عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ آدَمَ عليه السلام ـ : ثُمّ أسكَنَ سُبحانَهُ آدَمَ دارا أرغَدَ فيها عَيشَهُ ، و آمَنَ فيها مَحَلَّتَهُ ، و حَذَّرَهُ إبليسَ و عَداوَتَهُ ، فَاغتَرَّهُ عَدُوُّهُ نَفاسَةً عَلَيهِ بِدارِ المُقامِ ، و مُرافَقَةِ الأبرارِ ، فباعَ اليَقينَ بِشَكِّهِ ، و العَزيمَةَ بِوَهنِهِ .

امام على عليه السلام ـ در وصف آدم عليه السلام ـ فرمود : سپس، خداوند سبحان آدم را در سرايى جاى داد و وسايل زندگيش را در آن جا فراوان ساخت و جايگاهش را امن كرد و او را از ابليس و دشمنى او برحذر داشت. اما دشمن او، كه به زندگى آدم در سراى جاويدان و همدميش با نيكان رشك مى بُرد، او را فريفت. پس [آدم]، يقين را به شك فروخت و تصميم را به سستى و ضعف.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013049

نمایش منبع

عنه عليه السلام : فَيا لَها أمثالاً صائبَةً ، و مَواعِظَ شافِيَةً ، لَو صادَفَت قُلوبا زاكِيَةً ، و أسماعا واعِيَةً ، و آراءً عازِمَةً ، و ألبابا حازِمَةً ! .

امام على عليه السلام : چه مَثَلهاى درست و اندرزهاى شفابخشى! البته اگر به دلهاى پاك و گوشهاى شنوا و انديشه هاى مصمّم و خردهاى استوار و دورانديش برسند!

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013050

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن عَزَّى الثَّكلى أظَلَّهُ اللّه ُ في ظِلِّ عَرشِهِ يَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ .

امام على عليه السلام : هر كه مادر فرزند مرده اى را تسلّى دهد، خداوند در آن روزى كه هيچ سايه اى جز سايه عرش او نيست، وى را در سايه عرش خود جاى دهد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013055

نمایش منبع

عنه عليه السلام : التَّعزِيَةُ تُورِثُ الجَنَّةَ .

امام على عليه السلام : تسليت دادن، بهشت را به ارمغان مى آورد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013056

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا عَزّى قالَ : آجَرَكُمُ اللّه ُ و رَحِمَكُم ، و إذا هَنَّأ قالَ : بارَكَ اللّه ُ لَكُم و بارَكَ عَلَيكُم .

امام على عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگاه تسليت مى داد، مى فرمود: خداوند پاداشتان دهد و شما را مشمول رحمت خويش گرداند. و هر گاه تبريك مى گفت، مى فرمود: خداوند به شما بركت دهد و مبارك گرداند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013058

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : خالِطوا النّاسَ مُخالَطَةً إن مِتُّم مَعَها بَكَوا عَلَيكُم ، و إن عِشتُم (غِبتُم) حَنُّوا إلَيكُم .

امام على عليه السلام : با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر بميريد بر شما بگريند و اگر زنده باشيد [غايب شويد ]مشتاق ديدن شما باشند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013069

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في وَصِيَّتِه لِبَنيـهِ عِنـدَ احتِضارِهِ ـ : يا بَنِيَّ ، عاشِروا النّاسَ عِشرَةً إن غِبتُم حَنُّوا إلَيكُم ، و إن فُقِدتُم بَكَوا عَلَيكُم .

امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزندان خود به هنگام احتضار ـ فرمود : فرزندان من! با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر شما را نديدند مشتاق ديدنتان باشند و هر گاه مُرديد بر شما بگريند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013070

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ كانَ يَقولُ ـ : لِيَجتَمِعْ في قَلبِكَ الافتِقارُ إلَى النّاسِ ، و الاستِغناءُ عَنهُم، يَكونُ افتِقارُكَ إلَيهِم في لينِ كَلامِكَ و حُسنِ بِشرِكَ، و يَكونُ استِغناؤكَ عَنهُم في نَزاهَةِ عِرضِكَ و بَقاءِ عِزِّكَ .

امام على عليه السلام پيوسته مى فرمود: بايد نياز به مردم و بى نيازى از آنها، هر دو، در دلت جمع باشد، نيازت به آنها در نرم گويى و خوشرويى تو باشد و بى نيازيت از آنها در حفظ آبرو و نگهدارى عزّت و سر بلنديت.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013071

نمایش منبع

عنه عليه السلام : زُهدُكَ في راغِبٍ فيكَ نُقصانُ حَظٍّ ، و رَغبَتُكَ في زاهِدٍ فيكَ ذُلُّ نَفْسٍ .

امام على عليه السلام : بى اعتنايى تو به كسى كه به تو راغب است كم سعادتى است و تمايل تو به كسى كه به تو بى رغبت است، خوارى نفس است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013072

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن وَصِيَّتِه لأِصحابِهِ ـ : كانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله نَصِبا بِالصَّلاةِ بَعدَ التَّبشيرِ لَهُ بِالجَنَّةِ ، لِقَولِ اللّه ِ سُبحانَهُ : «وَ أمُرْ أهلَكَ بِالصَّلاةِ و اصْطَبِرْ عَلَيها» فكانَ يَأمُرُ بِها أهلَهُ ، و يُصَبِّرُ عَلَيها نَفسَهُ .

امام على عليه السلام ـ در سفارش به ياران خويش ـ فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله ، با آن كه نويد بهشت به او داده شده بود، باز براى نماز خود را به رنج مى افكند؛ زيرا كه خداوند سبحان فرموده بود: «كسان خود را به نماز فرمان ده و خود در آن پاى بفشر»، از اين رو رسول خدا خانواده اش را به نماز خواندن فرمان مى داد و خود نيز در آن پافشارى مى كرد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج7 حدیث شماره : 24013078

نمایش منبع