- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- قدسی (احادیث قدسی)
احادیث قدسی (احادیث قدسی)43 حدیث
اَوْحَى اللّه ُ اِلى مُوسى عليه السلام:
يا مُوسى! اَلْفَقيرُ مَنْ لَيْسَ لَهُ مِثْلى كَفيلٌ،
وَ الْمَريضُ مَنْ لَيْسَ لَهُ مِثْلى طَبيبٌ،
وَ الْغَريبُ مَنْ لَيْسَ لَهُ مِثْلىِ مُونِسٌ.
خداوند به حضرت موسى چنين وحى كرد:
فقير كسى است كه كفيل و كارسازى مثل من ندارد
و بيـمار كسى است كه طبيبى ماننـد مـن نـدارد
و غريب كسى است كه همدمى مثل من ندارد.
وَ قالَ تَعالى:
يَابْنَ آدَمَ! اَكْثِرْ مِنَ الزّادِ اِلى طَريقٍ بَعيدٍ، وَ خَفِّفِ الْحَمْلَ فَالصِّراطُ دَقيقٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصيرٌ، وَاَخِّرْ نَوْمَكَ اِلَى القُبُورِ وَفَخْرَكَ اِلىَ الميزانِ وَ لَذّاتِكَ اِلَى الجَنَّةِ، وَ كُنْ لى، اَكُنْ لَكَ.
خداوند متعال فرمود:
اى فرزند آدم!
براى راهى طولانى توشه بسيار برگير و بار خود را سبك كن، چرا كه راه، باريك است.
و كار و عمل را خالص ساز، چرا كه ارزياب، بيناست.
و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار خويش را براى ميزان و لذّت هاى خود را براى بهشت.
و براى من باش، تا براى تو باشم.
فى حَديث المِعراج: قالَ اللّه ُ تَعالى:
يا اَحْمَدُ ! هَلْ تَدْرى مَتى يَكُونُ الْعَبْدُ عابِدا ؟
قالَ لا يا رَبِّ. قالَ:
اِذا اجْتَمَعَ فيهِ سَبْعُ خِصالٍ: وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنِ الْمَحارِمِ، وَ صَمْتٌ يَكُفُّهُ عَمّا لا يَعْنيهِ، وَ خَوْفٌ يَزدادُ كُلَّ يومٍ مِنْ بُكائِهِ، وَ حَياءٌ يَسْتَحْيى مِنّى فىالْخَلاءِ، وَ اَكْلُ ما لا بُدَّ مِنْهُ وَ يُبْغِضُ الدُّنيا لِبُغْضى لَها وَ يُحِبُّ الأخْيارَ لِحُبّى ايّاهُم.
در حديث معراج است ، خداوند به پيامبراسلام صلي الله عليه و آلهفرمود:
اى احمد! آيا مى دانى كه بنده، كىْ بنده عبادتگر خواهد بود؟
گفت: نه ، اى پروردگار.
فرمود: هر گاه هفت خصلت در او فراهم آيد:
1 ـ تقوايى كه او را از حرام هاى الهى باز بدارد.
2 ـ سكوتى كه او را از گفتار بيهوده نگه دارد.
3 ـ ترسى كه هر روز بر گريه او بيفزايد.
4 ـ شرمى كه درخلوت هم از من حياكند (وگناه نكند).
5 ـ خوردن، به اندازه اى كه چاره اى از آن نيست.
6 ـ دنيا را دشمن بدارد، چون من آن را دشمن مى دارم.
7 ـ نيكان را دوست بدارد، چون من دوستدار آنانم.
كانَ فى صُحُفِ مُوسى عليه السلام:
عَجِبْتُ لِمَنْ اَيْقَنَ بِالْمَوْتِ كَيْفَ يَفْرَحُ بالدُّنْيا،
وَ عَجِبْتُ لِمَنْ اَيْقَنَ بِالنّارِ كَيْفَ يَضْحَكُ
وَ عَجِبْتُ لِمَنْ اَيْقَنَ بِالْحِسِابِ كَيْفَ يَعْمَلُ السَّيِّئاتِ.
در كتاب آسمانى موسى عليه السلام سخن خداوند چنين بود:
تعجب مى كنم از كسى كه يقين به مرگ دارد، چگونه در دنيا ( و بخاطر دنيا) شادمانى مى كند؟!
در شگفتم از كسى كه به آتش دوزخ يقين دارد، چگونه مى خندد؟!
و در تعجبم از كسى كه به حساب ، يقين دارد، چگونه گناهان را مرتكب مى شود؟!
فيما ناجَى اللّه ُ بِهِ مُوسى عليه السلام اَنْ قالَ:
يَابْنَ عِمْرانَ! كَذِبَ مَنْ زَعَمَ اَنَّهُ يُحِبُّنى،
فَاِذا جَنَّهُ اللَّيْلُ نامَ عَنّى.
اَلَيسَ كُلُّ مُحِبٍّ يُحِبُّ خَلْوَةَ حَبيبهِ؟...
در مناجات خدا با موسى عليه السلام از جمله چنين بود:
دروغ مى گويد كسى كه مى پندارد مرا دوست مى دارد، اما چون تاريكى شب او را فرا مى گيرد به خواب مى رود ( و از مناجات با من غافل مى شود). مگر نه اينكه هر عاشق و دوستدارى ، خلوت با محبوب خود را دوست مى دارد؟!
اَوْحَى اللّه ُ عَزَّ وَجَلَّ اِلى مُوسى عليه السلام:
اِنَّ عِبادى لَمْ يَتَقَرَّبُوا بِشَيْى ءٍ اَحَبَّ اِلَىَّ مِنْ ثَـلاثِ خِصالٍ.
قالَ: يا رَبِّ وَ ما هُنَّ ؟ قالَ:
يا مُوسى ! الزُّهْدُ فِى الدُّنيا وَ الْوَرَعُ عَنْ معاصِيَ وَ الْبُكاءُ مِنْ خَشْيتَى.
خداوند متعالى به حضرت موسى عليه السلام وحى كرد:
به يقين ، بندگانم با چيزى به من تقرّب نيافتند كه در نظرم محبوب تر از سه خصلت باشد.
گفت: پروردگارا! آن سه خصلت چيست؟
فرمـود:
اى موسى! زهد و پارسايى در دنيا،
پرهيز از نافرمانى هاى من
و گريستن از خوف و خشيت من.
عَن أبى عَبدِاللّه عليه السلام قالَ: اَوْحَى اللّه ُ عَزَّوجَلَّ اِلى آدَمَ:
اَنّى سَاَجْمَعُ لَكَ الْخَيْرَ فى اَرْبعِ كَلِماتٍ.
قالَ: يا رَبِّ وَ ماهُنَّ؟ قالَ:
واحِدَةٌ لى وَ واحِدَةٌ لَكَ وَ واحِدَةٌ فيما بَينى و بَيْنَكَ و واحِدَةٌ فيما بَيْنَكَ و بينَ النّاسِ .
قالَ: يا رَبِّ بَيِّنْهُنَّ لى حَتّى اَعْلَمَهُنَّ. قالَ:
امّا الّتى لى فَتَعْبُدَنى لاتُشْرِكَ بى شيئا وَ اَمَّا الّتى لَكَ فَاَجْزيكَ بِعَملِكَ اَحْوَجَ ما تَكُونُ اِلَيْهِ، وَ اَمَّا الّتى بَينى وَ بَيْنَكَ فَعَلَيْكَ الدُّعاءُ وَ عَلَىَّ الأجابَةُ،
وَ اَمَّا الّتى بَيْنَكَ وَ بَيْنَ النّاسِ فَتَرْضى للِنّاسِ ما تَرْضى لِنَفْسِكَ.
امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند متعال به آدم وحى كرد:
من همه نيكى ها را درچهار سخن براى توجمع مى كنم.
پرسيد: خدايا آن چهار كلمه چيست؟
فرمود: يكى براى من است ، يكى براى توست، يكى ميان من و توست، يكى هم ميان تو و مردم است.
آدم گفت: پروردگارا! آنها را بيان كن تا بدانم. فرمود:
امّا آنچه براى من است، آن است كه مرا عبادت كنى و در پرستش براى من چيزى را شريك قرار ندهى.
امّا آنچه براى توست، اين است كه من پاداش عمل تو را، وقتى كه بيشترين نياز را به آن دارى، خواهم داد.
امّا آنچه كه ميان من و توست ، اين است كه: دعا از تو، اجابت از من.
امّا آنچه كه ميان تو و مردم است، اين است كه آنچه را براى خود مى پسندى براى مردم هم بپسندى.
عَنِ الباقِر عليه السلام قالَ: مَكتُوبٌ فِى التَّوراةِ:
اُشْكُرْ مَنْ اَنْعَمَ عَلَيْكَ وَ اَنْعِمْ عَلى مَنْ شَكَرَكَ ، فَاِنَّهُ لازَوالَ لِلنَّعْماءِ اِذا شُكِرَت وَ لابَقاءَ لَها اذا كفرَتْ، اَلْشُّكْرُ زِيادَةٌ فىِ النِّعَمِ وَ اَمانٌ مِنَ الْغِيَرِ.
امام باقر عليه السلام فرمود كه در تورات چنين نوشته است:
نسبت به كسى كه به تو نيكى مى كند سپاسگزارى كن و بر كسى كه سپاسگزار تو باشد، نيكى و احسان كن،
همانا اگر نعمتها سپاسگزارى شود، زايل نمى گردد و اگر ناسپاسى شود، پايدار نمى ماند.
سپاس و شكر ، موجب افزايش نعمتها و ايمنى از دگرگونى است.
قالَ اَميرُالمُؤمِنين عليه السلام: اَوْحَى اللّه ُ اِلى داوُودَ:
يا داوُودُ! تُريدُ وَ اُريدُ وَ لايَكُونُ اِلاّ ما اُريدُ ، فَاِنَ اَسْلَمْتَ لِما اُريدُ اَعْطَيْتُكَ ما تُريدُ وَ اِنْ لَمْ تُسْلِمْ لِما اُريدُ اَتْعَبْتُكَ فيما تُريدُ وَ لا يَكُونُ اِلاّ ما اُريدُ.
اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: خداوند متعال به حضرت داود عليه السلاموحى فرمود:
اى داود! تو مى خواهى، من هم مى خواهم ، ولى جز آنچه من مى خواهم نمى شود. پس اگر تسليم آنچه من مى خواهم بشوى، آنچه را هم تو مى خواهى عطايت مى كنم.
امّا اگر تسليم آنچه من مى خواهم نشوى، در آنچه خودت مى خواهى تو را به رنج مى افكنم و جز آنچه هم كه من بخواهم نخواهد شد.
يا مُحَمَّدُ! لَوْ اَنَّ عَبْدا عَبَدَنى
حَتّى يَنْقَطِعَ وَ يَصيرَ كالْشِّنِ الْبالى ،
ثُـمَّ اَتانى جاحِدا لِوِلايَتِكُمْ
ما اَسْكَنْتُهُ جَنَّتى وَ لا اَظْلَلْتُهُ تَحْتَ عَرْشى.
در حديث معراج است كه خداى متعال به پيامبر اكرم صلي الله عليه و آلهفرمود:
اى محمّد!
اگر بنده اى آن قدر مرا عبادت كند كه بندهايش از هم بگسلد و همچون مشك خشكيده و خالى شود، سپس به ديدار من آيد، در حالى كه ولايت شما خاندان را منكر باشد، هرگز او را ساكن بهشت خود نمى سازم وزير سايه عرشم او را پناه نمى دهم.
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685