عنه عليه السلام : اُوصِيكَ بتَقوَى اللّه ِ ؛ فإنَّ اللّه َ قد ضَمِنَ لمَنِ اتَّقاهُ أن يُحَوِّلَهُ عمّا يَكرَهُ إلى ما يُحِبُّ ، و يَرزُقَهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ .
امام صادق عليه السلام : تو را به تقواى خدا سفارش مى كنم؛ زيرا خداوند ضمانت كرده است كه هر كس از او پروا كند، وى را از وضعى كه خوش ندارد به وضعى كه خوش دارد درآورد و از جايى كه گمان نمى برد روزيش دهد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن أوصى بِالثُّلُثِ فَقَد أضَرَّ بِالوَرَثَةِ ، و الوَصيَّةُ بِالخُمسِ و الرُّبعِ أفضَلُ مِن الوَصيَّةِ بِالثُّلُثِ ، و مَن أوصى بِالثُّلُثِ فلَم يَترُكْ .
امام صادق عليه السلام : هر كه به يك سوم [داراييش ]وصيّت كند به وارثان ضرر زده است و وصيّت كردن به يك پنجم و يك چهارم، از وصيّت كردن به يك سوم افضل است. كسى كه به يك سوم وصيّت كند، چيزى [از مورد مأذون و مجاز] را باقى نگذاشته است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لِرجُلٍ استَوصاهُ ـ : أعِدَّ جِهازَكَ ، و قَدِّمْ زادَكَ ، و كُنْ وَصِيَّ نَفسِكَ ، لا تَقُلْ لغَيرِكَ يَبعَثُ إلَيكَ بما يُصلِحُكَ .
امام صادق عليه السلام ـ به مردى كه از ايشان سفارشى خواست ـ فرمود: بار و بنه ات را آماده ساز و توشه ات را پيشاپيش بفرست و خود وصىّ خودت باش. به ديگرى نگو كه آنچه را به كارِ تو مى آيد [بعدا] برايت بفرستد.
امام صادق عليه السلام : رأس خوبى ها فروتنى است .
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَنِ التَّواضُعِ ـ : هُو أن تَرضى مِن المَجلِسِ بدُونِ شَرَفِكَ ، و أن تُسَلِّمَ على مَن لَقِيتَ ، و أن تَترُكَ المِراءَ و إن كُنتَ مُحِقّا .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از فروتنى ـ فرمود: فروتنى اين است كه از مجلس به نشستن در جايى پايين تر از مقام و موقعيّت خود رضايت دهى، به هر كه برخوردى سلام كنى و مجادله را رها كنى، اگر چه حق با تو باشد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن أتَى غَنِيّا فتَضَعضَعَ لَهُ لِشيءٍ يُصيبُهُ مِنهُ ذَهَبَ ثُلُثا دِينِهِ .
امام صادق عليه السلام : هر كه نزد شخص توانگرى رود و براى اينكه از او چيزى به وى برسد در برابرش كرنش كند، دو سوم دينش از بين برود.
عنه عليه السلام : أيّما مُؤمنٍ خَضَعَ لِصاحِبِ سُلطانٍ أو مَن يُخالِفُهُ على دِينِهِ طلَبا لِما في يَدَيهِ أخمَلَهُ اللّه ُ و مَقَتَهُ علَيهِ و وَكَلَهُ إلَيهِ ، فإن هُو غَلَبَ على شيءٍ مِن دُنياهُ و صارَ في يَدِهِ مِنهُ شيءٌ نَزَعَ اللّه ُ البَرَكَةَ مِنهُ ، و لَم يُؤجِرْهُ على شَيءٍ يُنفِقُهُ في حَجٍّ و لا عُمرةٍ و لا عِتْقٍ .
امام صادق عليه السلام : هر مؤمنى كه در برابر دولتمردى يا در برابر كسى كه مخالف دين اوست ، به قصد رسيدن به چيزى از آنچه او دارد كرنش كند، خداوند او را پست گرداند و بر او غضب كند و وى را به خودش وا گذارد و اگر به چيزى از دنياى آن كس برسد و چيزى از او به دست آورد، خداوند بركت را از آن بگيرد و اگر از آنچه به دست آورده است در راه حج يا عمره و يا آزاد كردن بنده خرج كند، پاداشى به او ندهد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام عن آبائهِ عليهم السلام : إنّ مِن التَّواضُعِ أن يَرضى الرّجُلُ بِالمَجلِسِ دُونَ المَجلِسِ ، و أن يُسَلِّمَ على مَن يَلقى ، و أن يَترُكَ المِراءَ و إن كانَ مُحِقّا ، و لا يُحِبَّ أن يُحمَدَ علَى التَّقوى .
امام صادق عليه السلام ـ به نقل از پدران بزرگوار خويش عليهم السلام ـ فرمود: از فروتنى است كه انسان به پايين مجلس رضايت دهد، به هر كه برمى خورد سلام كند، مجادله را رها كند اگر چه حق با او باشد و دوست نداشته باشد كه او را به پرهيزگارى بستايند.
امام صادق عليه السلام : از فروتنى است كه به هر كس برخوردى، سلام كنى.
امام صادق عليه السلام : از فروتنى است كه آدمى در جايى از مجلس بنشيند كه پايين تر از مقام و منزلت او باشد.