امام باقر عليه السلام : به خدا سوگند ما از جانب خداامان نامه اى [براى شما] نداريم و ميان ما و خداوند خويشى نيست و ما را بر خدا حجتى نباشد و جز با طاعت به خدا نزديك نشويم. پس، هر كدام شما كه فرمانبردار خدا باشد ولايت ما سودش رساند و هر كدام شما كه خدا را نافرمانى كند ولايت ما سودش نرساند. واى بر شما، غرّه نشويد! واى بر شما، غرّه نشويد!
امام باقر عليه السلام ـ درباره مردى كه به كسى دستور قتل ديگرى را داده و او وى را به قتل رسانيده باشد ـ فرمود : قاتل كشته مى شود و آن كه دستور قتل داده در زندان نگاه داشته مى شود تا بميرد.
امام باقر عليه السلام : على عليه السلام هر جمعه از زندانيان بازديد مى كرد. اگر كسى محكوم به خوردن حدّ بود حدّ را بر او جارى مى ساخت و اگر مستحق حدّ نبود آزادش مى كرد.
امام باقر عليه السلام : مردم فرمان دارند كه بيايند وبر گرد اين سنگها بگردند و پس از آن نزد ما بيايند و نسبت به ما اظهار ولايت و دوستى كنند و هوادارى شان را از ما اعلام نمايند.
«حجّ در ماههاى معيّنى است. هر كه در آن ماهها اين فريضه را ادا كند [ بداند كه ] در اثناى آن همبسترى و گناه و جدال [ روا ]نيست».
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : ما يُعْبَأُ بِمَن يَؤُمُّ هذا البَيتَ إذالَم يَكُن فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ : وَرَعٌ يَحْجِزُهُ عن مَعاصي اللّه ِ تعالى ، وحِلْمٌ يَمْلِكُ بهِ غَضَبَهُ ، وحُسْنُ الصَّحابةِ لِمَن صَحِبَهُ .
امام باقر عليه السلام : كسى كه اين خانه را زيارت كند،اگر سه خصلت در او نباشد، ارزش ندارد: ورعى كه او را از معاصى خداوند متعال باز دارد، حلمى كه با آن خشمش را مهار كند و حسن معاشرت با كسى كه با وى همنشينى دارد.
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از حجّت خدا بر بندگان ـ فرمود : اين است كه آنچه مى دانند بگويند و از اظهار نظر پيرامون آنچه نمى دانند خوددارى ورزند.
