احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

مردم در دنيا دو گونه كار مى كنند: يكى تنها براى دنيا كار مى كند، تا جايى كه كار دنيااو را از آخرت باز مى دارد. او با اين كه خودش بى نياز است، نگران فقر بازماندگان خوداست و عمرش را در راه سودرسانى به ديگران فنا مى كند. ديگرى در دنيا براى آخرت كارمى كند و روزى دنيايى بدون تلاش برايش مى رسد و از بهره دنيوى و اخروى با همبرخوردار شده، هر دو دنيا را با هم دارد. در نتيجه در پيشگاه خداوند آبرومند است و هرحاجتى از خدا بخواهد، بر مى آورد. حديث

مردم، فرزندان دنيايند و كسى براى دوست داشتن مادرش سرزنش نمى شود. حديث

مردم، همانند درختانند كه آبشان يكى و ميوه هايشان گوناگون است. حديث

مردم با آنچه آشنا نيستند دشمنى مى ورزند. حديث

مردم، داراى عيب و نقص اند، مگر كسى كه خداوند او را حفظ كند. حديث

مردم تا زمانى كه متفاوتند در خيرند، و هرگاه يكسان گردند هلاك مى شوند. حديث

مردم همگى آزادند، ولى خداوند بعضى را سرپرست بعضى ديگر قرار داده است. حديث