«و اين چنين شما را امّتى ميانه گردانيديم تا بر مردمان ، گواه باشيد و پيامبر بر شما گواه باشد».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : نَحْنُ شُهَداءُ اللّه ِ على خَلْقِهِ ، وحُجَّتُهُ في أرضِهِ ، ونَحْنُ الّذينَ قالَ اللّه ُ جلّ اسمه : «وَكَذلِكَ جَعَلْناكُمْ اُمَّةً وَسَطا» .
امام على عليه السلام : ماييم گواهان خدا بر آفريدگانش و حجّت او در زمينش و ما همانان هستيم كه خداوند ـ كه بزرگ است نامش ـ فرموده است: «واين چنين شما را امّتى ميانه گردانيديم» .
امام على عليه السلام : صد البتّه زمين از كسى كه حجّتهاى خدا را بر پا دارد ـ آشكار و سرشناس يا بيمناك و گمنام ـ خالى نمى ماند، تا كه حجّتها و برهانهاى خداوند از بين نرود.
«از ميان آن قوم ، پيشوايانى پديد آورديم كه چون شكيبايى ورزيدند و به نشانه هاى ما يقين داشتند، با امر ما به هدايت مردم پرداختند».
«آيا آن كه به سوى حق راه مى نمايد ، به پيروى سزاوارتر است يا آن كه راه نمى نمايد مگر آنكه خود راهنمايى شود؟ پس شما را چه مى شود؟ چگونه داورى مى كنيد؟».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يَحمِلُ هذا الأمْرَ إلّا أهلُ الصَّبْرِ والبَصَرِ والعِلْمِ بِمَواقِعِ الأمرِ .
امام على عليه السلام : اين امر (امامت) را به دوش نمى كشد مگر كسى كه اهل شكيبايى، بينش و آگاهى از سررشته امور باشد.
امام على عليه السلام : هر كه خود را پيشواى مردم كند بايد پيش از آموزش ديگران به آموزش خويش بپردازد و پيش از آن كه] ديگران را]به گفتار ادب كند بايد به كردار خود تربيت نمايد.
امام على عليه السلام : شرط ها و نشانه هاى اصلى ولايت امامى كه اطاعتش واجب مى باشد، اين است كه از خطا و لغزش و گناه عمدى و از همه گناهان، كوچك و بزرگ، مصون است، نه مى لغزد و نه اشتباه مى كند، به هيچ امر دين براندازى دل نمى بندد و هيچگاه عياشى و خوشگذرانى نمى كند، داناترين مردم به حلال و حرام خدا و واجبات و مستحبات و احكام اوست، از همه جهانيان بى نياز است و ديگران به او نيازمندند و بخشنده ترين و دليرترين مردمان است.
امام على عليه السلام : دانستيد كه نبايد مسؤوليت نواميس، جانها، غنايم، احكام و پيشوايى مسلمانان را به دست بخيل سپرد تا كه بر اموال آنان حريص گردد و نه به دست نادان كه با نادانى خود ايشان را گمراه كند و نه به دست جفاكار كه بر اثر جفا و بى وفايى اش از آنان ببُرد و نه به دست بى عدالت در تقسيم مالها تا به مردمى ببخشد و مردمى را محروم سازد و نه به دست كسى كه در حكم كردن رشوه ستانَد تا حقوق مردم را پايمال كند و در رساندن حق به صاحبانش كوتاهى ورزد و نه به دست كسى كه فروگذار سنّت است تا امّت را به نابودى كشاند.
امام على عليه السلام : خداوند مرا پيشواى خلق خود قرار داد. از اين رو، بر من واجب كرد كه درباره خودم و خورد و خوراك و پوشاكم همانند مردمان تنگدست باشم تا نادار به نادارى من تأسى جويد و توانگر را توانگرى اش به طغيان و سركشى نكشاند.
و نه به دست بى عدالت در تقسيم مالها تا به مردمى ببخشد و مردمى را محروم سازد