امام على عليه السلام : سراى ماندگارى ، جايگاه صدّيقان و اقامتگاه نيكان و درستكاران است.
عنه عليه السلام ـ فيما كَتَبَهُ إلَى ابنِهِ الحَسَنِ عليه السلام ـ : اِعلَم يا بُنَيَّ، أنَّكَ إنّما خُلِقتَ لِلآخِرَةِ لا لِلدُّنيا ، ولِلفَناءِ لا لِلبَقاءِ ، و لِلمَوتِ لا لِلحَياةِ ، وإنَّكَ في قُلعَةٍ
ودارِ
بُلغَةٍ وطَريقٍ إلَى الآخِرَةِ.
امام على عليه السلام ـ در نامه اى به پسرش حسن عليه السلام ـ : بدان ـ اى پسرم ـ كه تو در حقيقت ، براى آخرت آفريده شده اى نه براى دنيا ، و براى رفتن نه براى ماندن [در اين سراى خاكى] ، و براى مُردن نه براى زيستن . تو در يك كوچگاه هستى ، در سرايى كه بايد از آن [براى سفر آخرت] ، توشه بردارى و در راهى منتهى به آخرت.
امام على عليه السلام : همانا شما براى آخرت آفريده شده ايد ، نه براى دنيا ، و براى ماندگارى آفريده شده ايد ، نه براى نابودى.
امام على عليه السلام : پايان آخرت ، ماندگارى است.
امام على عليه السلام : هر چيزِ آخرت ، جاويدان و ماناست.
امام على عليه السلام : دنيا موقّتى است و آخرت ، ابدى.
امام على عليه السلام : كسى كه به ماندگارى و پايدارى آخرت يقين دارد ، سزاوار است كه براى آن كار كند.
عنه عليه السلام ـ في ذِكرِ حَديثِ مِعراجِ النَّبِيِّ صلي الله عليه و آله ـ : قالَ اللّه ُ : ... يا أحمَدُ ... إنَّ أهلَ الآخِرَةِ قُلوبُهُم في أجوافِهِم قَد قُرِحَت ، يَقولونَ : مَتى نَستريحُ مِن دارِ الفَناءِ إلى دارِ البَقاءِ؟
امام على عليه السلام ـ در حديث معراج ـ : خداوند فرمود : « ... اى احمد! ... همانا اهل آخرت ، دل هايشان در درونشان مجروح گشته است و مى گويند : كِى از سراى نيستى آسوده مى شويم و به سراى ماندگارى مى رويم؟» .
«وَ مَا هَـذِهِ الْحَيَوةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الآخِرَةَ لَهِىَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ » .
امام على عليه السلام ـ از دعاى ايشان در روز صفّين ـ : بارخدايا! از تو درخواست مى كنم ... تا وقتى مرا در زمينت سكونت [و عمر] مى دهى ، همواره به ياد خودت كوشا[يم] بدارى . و هر گاه مرگ ـ كه از آن گريزى نيست ـ مرا فرا مى رسد ، مردنم را كشته شدن در راه خودت به دست بدترينْ آفريده ات قرار بده ، و در آن سراى زندگى[ـِ حقيقى] ، مرا در ميان زندگانى كه نزد تو روزى مى خورند ، جاى ده.
الإمام عليّ عليه السلام : الدُّنيا عَرَضٌ حاضِرٌ يَأكُلُ مِنهُ البَرُّ وَالفاجِرُ ، وَالآخِرَةُ دارُ حَقٍّ يَحكُمُ فيها مَلِكٌ قادِرٌ.
امام على عليه السلام : دنيا متاعى نقد است كه نيك و بد ، از آن استفاده مى كنند ، و آخرت ، سراى حق است كه پادشاهى مقتدر در آن حكم مى راند.