عنه عليه السلام : خُصِّصنا بِخَمسَةٍ : بِفَصاحَةٍ ، وصَباحَةٍ ، وسَماحَةٍ ، ونَجدَةٍ ، وحُظوَةٍ عِندَ النِّساءِ
.
امام على عليه السلام : پنج سرشت تنها از آنِ ماست: گشاده زبانى، زيبايى، بخشش، دليرى و منزلت نزد زنان.
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئِلَ عَن قُرَيشٍ ـ : أمّا بَنو مَخزومٍ فَرَيحانَةُ قُرَيشٍ ، نُحِبُّ حَديثَ رِجالِهِم ، والنّكاحَ في نِسائِهِم . وأمّا بَنو عَبدِ شَمسٍ فَأَبعَدُها رَأيًا ، وأمنَعُها لِما وَراءَ ظُهورِها . وأمّا نَحنُ فَأَبذَلُ لِما في أيدينا ، وأسمَحُ عِندَ المَوتِ بِنُفوسِنا ، وهُم أكثَرُ وأمكَرُ وأنكَرُ ، ونَحنُ أفصَحُ وأنصَحُ وأصبَحُ
.
امام على عليه السلام : هنگامى كه از امام على عليه السلام درباره اوصاف قريش پرسيدند فرمود: امّا بنى مخزوم، گل خوشبوى قريش هستند. هم صحبتى با مردانشان و زناشويى با زنانشان را دوست داريم و امّا بنى عبد شمس، دورانديش ترين قريش مى باشند و در حمايت و نگهدارى آن چه پشت سرشان دارند استوارترند و امّا ما بخشنده تريم آن چه را كه در دستمان است و سخاوتمندتريم به جان دادن هنگام مرگ و ايشان (بنى عبد شمس) بيشترند و فريبنده تر و زشت روتر و ما فصيحتر و نيكخواهتر و خوشروتر هستيم.
عنه عليه السلام ـ في خُطبَةٍ يَذكُرُ فيها فَضائِلَ أهلِ البَيتِ عليهم السلام ـ : فيهِم كَرائِمُ القُرآنِ ، وهُم كُنوزُ الرَّحمنِ ، إن نَطَقوا صَدَقوا ، وإن صَمَتوا لَم يُسبَقوا
.
امام على عليه السلام ـ در خطبه اى كه پيرامون فضائل اهل بيت ايراده كرده ـ : آيات كريمه و مدح و منقبت قرآن درباره ايشان نازل شده و آنان گنج هاى خداوند بخشنده هستند، اگر به گفتار لب بگشايند راست گويند و اگر خاموش باشند ديگرى بر آنان پيشى نگيرد.
عنه عليه السلام : تَاللّه ِ ، لَقَد عُلِّمتُ تَبليغَ الرِّسالاتِ ، وإتمامَ العِداتِ ، وتَمامَ الكَلِماتِ ،
وعِندَنا أهلَ البَيتِ أبوابُ الحِكَمِ ، وضِياءُ الأَمرِ .
امام على عليه السلام : سوگند به خدا، رساندن پيغامها و وفاى به وعده ها و همه معانى را ياد گرفتم و ابواب علم و معرفت و راه روشن در نزد ما اهل بيت است.
عنه عليه السلام : بِنَا اهتَدَيتُم فِي الظَّلماءِ ، وتَسَنَّمتُم ذُروَةَ العَلياءِ ، وبِنا أفجَرتُم (انفَجَرتُم) عَنِ السِّرارِ . وُقِرَ سَمعٌ لم يَفقَهِ (يَسمَعِ) الواعِيَةَ ، وكَيفَ يُراعِي النَّبأَةَ مَن أصَمَّتهُ الصَّيحَةُ ؟ رُبِطَ جَنانٌ لَم يُفارِقهُ الخَفَقانُ
.
امام على عليه السلام : آن هنگام كه در تاريكى گمراهى و نادانى بوديد به وسيله ما هدايت شديد و به راه راست قدم نهاديد و بر كوهان بلندى سوار شديد و به واسطه ما از تيرگى شب داخل روشنايى صبح گرديديد. كر باد گوشى كه از فرياد راهنما پند نگرفته است و چگونه گوشى كه از صداى رسا سنگين و كر گشته، صداى آهسته را مى شنود و دلى كه از خوف و ترس خدا مضطرب و نگران است مطمئن باشد.
امام على عليه السلام : آگاه باشيد كه ما اهل بيت، درهاى حكمت و پرتو تاريكيها و نور امّتهاييم.
عنه عليه السلام : نَحنُ أنوارُ السَّماواتِ والأَرضِ ، وسُفُنُ النَّجاةِ ، وفينا مَكنونُ العِلمِ ، وإلَينا مَصيرُ الاُمورِ ، وبِمَهدِيِّنا تُقطَعُ الحُجَجُ ، فَهُوَ خاتَمُ الأَئِمَّةِ ، ومُنقِذُ الاُمَّةِ ، ومُنتَهَى النّورِ ، وغامِضُ السِّرِّ ، فَليَهنَ مَنِ استَمسَكَ بِعُروَتِنا ، وحُشِرَ عَلى مَحَبَّتِنا
.
امام على عليه السلام : ما نور آسمانها و زمين و كشتيهاى نجات هستيم و نهفته هاى دانش در ميان ماست و سرنوشت امور در دست ماست و با مهدى ماست كه حجّتها تمام مى شود و اوست خاتم امامان و رهايى بخش امّت و پايانه روشنى و سرّ سَر به مُهر، پس گواراى كسى كه به حلقه ما چنگ در زند و بر محبّت ما برانگيخته شود.
عنه عليه السلام : أيُّهَا النّاسُ ، نَحنُ أبوابُ الحِكمَةِ ، ومَفاتيحُ الرَّحمَةِ ، وسادَةُ الاُمَّةِ ، واُمَناءُ الكِتابِ ، وفَصلُ الخِطابِ، وبِنا يُثيبُ اللّه ُ ، وبِنا يُعاقِبُ
.
امام على عليه السلام : اى مردم! ماييم درهاى حكمت و كليدهاى رحمت و سروران امّت و معتمدان قرآن و سخن پايانى و سرنوشت ساز. خداوند به سبب ما پاداش مى دهد و كيفر مى كند.
الإمام عليّ عليه السلام : ألا إنَّ العِلمَ الَّذي هَبَطَ بِهِ آدَمُ وجَميعُ ما فُضِّلَت بِهِ النَّبِيّونَ إلى خاتَمِ النَّبِيّينَ في عِترَةِ خاتَمِ النَّبِيّينَ والمُرسَلينَ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله ، فَأَينَ يُتاهُ بِكُم وأينَ تَذهَبونَ ؟ !
.
امام على عليه السلام : آگاه باشيد علمى كه آدم آن را فرود آورد و هر آن چه پيامبران تا خاتم الانبياء بدان ترجيح داده شده اند در خاندان خاتم الانبيا والمرسلين حضرت محمّد صلي الله عليه و آله است، پس به كدام كژ راهه مى رويد و به كدام سو روانيد؟
الإمام عليّ عليه السلام : ولَقَد عَلِمَ المُستَحفِظونَ مِن أصحابِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله أ نَّهُ قالَ : إنّي وأهلُ بَيتي مُطَهَّرونَ ، فَلا تَسبِقوهُم فَتَضِلّوا ، ولا تَتَخَلَّفوا عَنهُم فَتَزِلّوا ، ولا تُخالِفوهُم فَتَجهَلوا ، ولا تُعَلِّموهُم فَإِنَّهُم أعلَمُ مِنكُم ، هُم أعلَمُ النّاسِ كِبارًا ، وأحلَمُ النّاسِ صِغارًا
.
امام على عليه السلام : اصحاب سرّ از اصحاب محمّد صلي الله عليه و آله مى دانند كه ايشان صلي الله عليه و آله فرموده است: من و خاندانم پاك هستيم، پس از آنها پيشى نگيريد كه گمراه شويد و از آنها عقب هم نمانيد كه بلغزيد و با آنها به مخالفت برنخيزيد كه نادانى يابيد و به آنها نياموزيد كه آنها از شما داناتر هستند، آنها داناترين مردم هستند در بزرگى و خردمندترين آنها در خردى.