احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

هر كس به اصلاح خود نپردازد، بيمارى اش سخت مى شود و در درمانش به رنجمى افتد و طبيبى نخواهد يافت. [غررالحكم، ح ۹۰۲۵]

انصاف، مايه آسايش است. [غررالحكم، ح ۱۶]

ظلم و تجاوز، انسان را زمين مى زند و مرگ ها را نزديك مى سازد. [غررالحكم، ح ۱۴۹۴]

دل بستگى به دنيا، عقل را فاسد مى كند، قلب را از شنيدن حكمت ناتوان مى سازد وباعث عذاب دردناك مى شود. [غررالحكم، ح ۴۸۷۸]

بى رغبتى به دنيا، بزرگ ترين آسايش است. [غررالحكم، ح ۱۳۱۶]

كينه توز، روحش در عذاب است و اندوهش دو چندان. [غررالحكم، ح ۱۹۶۲]

بردبارى، مانعى در برابر آفت هاست. [غررالحكم، ح ۷۲۰]

حسد، بدن را فرسوده و عليل مى كند. [غررالحكم، ح ۹۴۳]

آدم بدبين، هميشه بيمار است. [غررالحكم، ح ۸۳۹]

هر كس لجاجت كند و بر آن پافشارى نمايد، او همان بخت برگشته اى است كهخداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است. [نهج البلاغه، از نامه ۵۸]