پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : با كسى كه همنشين توست خوشرفتار باش تا مسلمان باشى.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : رَأسُ العَقلِ بَعدَ الإيمانِ بِاللّه ِ عزَّ و جلَّ التَّحَبُّبُ إلَى النّاسِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بعد از ايمان به خداوند عزّ و جلّ، دوستى كردن با مردم رأس خردمندى است.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن عَرَضَ لأِخيهِ المُسلِمِ (المُتَكَلِّمِ) في حَديثِهِ فكأنَّما خَدَشَ وَجهَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه در ميان سخن برادر مسلمانش بدود، مانند اين است كه چهره او را خراشيده باشد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه عاشق شود و خود را پاك نگه دارد و با اين حال بميرد، شهيد مرده است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه عاشق شود و عشق خويش را كتمان كند و پاكدامنى ورزد و با اين حال بميرد، او شهيد است.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن عَشِقَ و كَتَمَ و عَفَّ و صَبَرَ ، غَفَرَ اللّه ُ لَهُ و أدخَلَهُ الجَنَّةَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه عاشق شود و عشق خود را بپوشاند و پاكدامنى ورزد و صبورى كند، خداوند او را بيامرزد و به بهشت برد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يَقولُ اللّه ُ عزَّ و جلَّ : إذا كانَ الغالِبُ عَلَى العَبدِ الاشتِغالَ بي جَعَلتُ بُغيَتَهُ و لَذَّتَهُ في ذِكري ، فإذا جَعَلتُ بُغيَتَهُ و لَذَّتَهُ في ذِكري عَشِقَني و عَشِقتُهُ ، فإذا عَشِقَني و عَشِقتُهُ رَفَعتُ الحِجابَ فيما بَيني و بَينَهُ ، و صَيَّرتُ ذلكَ تَغالُبا عَلَيهِ ، لا يَسهو إذا سَها النّاسُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: هرگاه اشتغالِ به من بر جان بنده غالب آيد، خواهش و لذّت او را در ياد خودم قرار دهم و چون خواهش و لذّتش را در ياد خودم قرار دهم عاشق من گردد و من نيز عاشق او. و چون عاشق يكديگر شديم پرده ميان خود و او را بالا زنم و آن [مشاهده جلال و جمال خود ]را بر جان او مسلّط گردانم، به طورى كه وقتى مردم دچار سهو و اشتباه مى شوند، او دستخوش سهو نمى شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : منَ كانَ في قَلبِهِ حَبَّةٌ مِن خَردَلٍ مِن عَصَبِيَّةٍ بَعَثَهُ اللّه ُ يَومَ القِيامَةِ مَعَ أعرابِ الجاهِلِيَّةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس در دلش به اندازه دانه خردلى عصبيّت باشد، خداوند در روز قيامت او را با اعراب جاهليت برانگيزد.
عنه صلى الله عليه و آله : لَيسَ مِنّا مَن دَعا إلى عَصَبِيَّةٍ ، و لَيسَ مِنّا مَن قاتَلَ (عَلى) عَصَبِيَّةٍ ، و لَيسَ مِنّا مَن ماتَ عَلى عَصَبِيَّةٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از ما نيست كسى كه به عصبيّت فرا خواند و از ما نيست كسى كه در راه عصبيّت بجنگد و از ما نيست كسى كه با برخوردارى از عصبيّت بميرد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سُئلَ عَنِ العَصَبِيَّةِ ـ : أن تُعينَ قَومَكَ عَلَى الظُّلمِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال از عصبيّت ـ فرمود : عصبيّت آن است كه قوم و قبيله خود را در راه ستم يارى رسانى .