«خداوند، هيچ كس را جز به اندازه توانايى اش تكليف نمى كند. آنچه [ از خوبى ]به دست آورده به سود او، و آنچه [ از بدى ]به دست آورده به زيان اوست ».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : وُضِعَ عن اُمّتي تِسعُ خِصالٍ : الخَطاءُ ، والنِّسيانُ ، وما لا يَعلَمونَ ، وما لا يُطيقُونَ، وما اضطُرُّوا إلَيهِ ، وما استُكرِهُوا علَيهِ ، والطِّيَرَةُ ، والوَسوَسَةُ في التَّفَكُّرِ في الخَلقِ ، والحَسَدُ ما لم يَظهَرْ بلِسانٍ أو يَدٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : [تكليف و مسؤوليت نسبت به]نُه خصلت، از امّت من برداشته شده است: خطا، فراموشى، آنچه نمى دانند، آنچه توانش را ندارند، آنچه بدان ناچارند، آنچه به زور بدان وادار مى شوند، فال بد زدن، وسوسه تفكّر در آفرينش و حسادت تا زمانى كه به زبان يا دست، آشكار نشود.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : گاه انسان سخنى خشنود كننده خدا مى گويد كه گمان نمى كند آن سخن بدانجا رسد كه رسيد و خداوند متعال به سبب آن سخن خشنودى خود را تا روزى كه ديدارش كند، براى او مى نويسد و گاه انسان سخنى ناخرسندكننده خداوند مى گويد كه گمان نمى كند آن سخن بدانجا رسد كه رسيد و خداوند به سبب آن سخن خشم و ناخشنودى خود را تا روزى كه ديدارش كند، براى او مى نويسد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آدمى [گاه] چندان به بهشت نزديك مى شود كه به اندازه نيزه اى با آن فاصله دارد. پس سخنى مى گويد و به فاصله اى دورتر از صنعا، از بهشت دور مى شود.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در غير از ياد خدا،بسيار سخن مگوييد؛ زيرا بسيار گويى جز در ياد خدا، موجب سختدلى مى شود و دورترين مردم از خدا آدم سختدل است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : زيرك كسى است كه نفس خود را محكوم سازد و براى پس از مرگ كار كند و درمانده و ناتوان كسى است كه از نفس و خواهش آن، پيروى نمايد و از خداوند عز و جل، آرزوها و توقّعات داشته باشد.
