پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از ما نيست كسى كه به عصبيّت فرا خواند و از ما نيست كسى كه در راه عصبيّت بجنگد و از ما نيست كسى كه با برخوردارى از عصبيّت بميرد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداى بلند نام كسى را كه اطاعتش كند [از هر گونه شر و مكروهى ]حفظ مى كند و كسى كه او را نافرمانى كند، به وسيله خدا حفظ نمى شود.
«اين است (مناسك حج) ! و كسانى كه شعاير خدا را بزرگ مى شمارند، اين نشان پرهيزگارى دلهاست».
«اين است (مناسك حج) ! و كسى كه حرامهاى خدا را بزرگ شمارد، اين كار در نزد پروردگارش براى او بهتر است. و چارپايان براى شما حلال گشته اند مگر آنهايى كه برايتان خوانده مى شود. پس، از بتهاى پليد و سخن باطل و دروغ اجتناب كنيد».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ اللّه ِ عزَّوجلَ كَرامَةَ ذي الشَّيبَةِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : احترام نهادن به ريش سفيد و حافظ قرآن و پيشواى دادگر، گونه اى بزرگداشت جلال و شكوه خداوند عز و جل است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آنچه از عفّت منشعب مى شود خشنودى است و خضوع و بهره مندى و آسايش و دلجويى و فروتنى و تذكّر و تفكّر و بخشندگى و سخاوت. اينها خصالى است كه به سبب پارسايى براى خردمندى كه از خدا و قسمت او خشنود است، حاصل مى شود.
«سزاى هر بدى، بديى است همانند آن. پس، كسى كه گذشت كند و آشتى ورزد مزدش با خداست. براستى او ستمكاران را دوست ندارد».
«[پرهيزكاران] كسانى [هستند] كه در توانگرى و تنگدستى انفاق مى كنند و خشم خود را فرو مى خورند و از خطاى مردم در مى گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا عَنَّت لَكُم غَضبَةٌ فَادرَؤوهابِالعَفوِ ؛ إنَّهُ يُنادي مُنادٍ يَومَ القِيامَةِ : مَن كانَ لَهُ عَلَى اللّه ِ أجرٌ فَلْيَقُمْ ، فَلا يَقومُ إلّا العافُونَ ، ألَم تَسمَعوا قَولَهُ تَعالى: «فَمَن عَفا وأصلَحَ فَأجرُهُ عَلَى اللّه ِ» ؟!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه خشمى براى شما پيشآمد، با عفو و گذشت آن را از خود دور كنيد؛ زيرا در روز رستاخيز آواز دهنده اى جار مى زند: هر كه به گردن خدا مزدى دارد، برخيزد. و كسى جز بخشايندگان برنخيزند. آيا نشنيده ايد كه خداوند متعال مى فرمايد: «پس، هر كه ببخشد و آشتى ورزد، مزدش با خداست»؟
