احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى يتيم چون پدر مهربان باش و بدان كه هرچه بكارى همان مى دروى.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ آنگاه كه انگشت اشاره و ميانى خود را نشان داد ـ فرمود: من و سرپرست يتيم ـ در صورتى كه از خداوند عزّ و جلّ پروا كند ـ در بهشت مانند اين دو [انگشت كنار هم ]هستيم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در حالى كه انگشت اشاره و ميانى خود را از هم باز كرده بود ـ فرمود : من و سرپرست يتيم در بهشت، مانند اين دو هستيم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در بهشت سرايى است كه به آن «شادى سرا» گفته مى شود و تنها كسى وارد آن مى شود كه ايتام مؤمنان را شاد سازد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس يتيمِ بچّه مسلمانى را در خورد و خوراك خود شريك گرداند، قطعاً خداوند او را به بهشت مى برد مگر اينكه گناهى نا بخشودنى مرتكب شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه از سنگدلى خود شكايت كرد ـ فرمود: آيا دوست دارى نرمدل شوى و به خواسته ات برسى؟ به يتيم مهربانى كن و دست محبت بر سر او كش و از غذايت به او بخوران؛ در اين صورت دلت نرم مى شود و به خواسته ات مى رسى.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدترين خوراك ها، به ناحق خوردن مال يتيم است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در سخن از معراج ـ فرمود : نگاه كردم، به ناگاه عدّه اى را ديدم كه لب هايى مانند لب شتر دارند و يك نفر بر آنها گمارده شده و لب هاى آنان را مى گيرد و تخته سنگ هايى آتشين در دهانشان مى گذارد و داخل دهانشان پرت مى كند و آن سنگ ها از ماتحتشان بيرون مى آيد و آنان مانند گاو نعره و فرياد مى كشند. گفتم: اى جبرئيل! اينها چه كسانى هستند؟ گفت: اينان كسانى هستند كه اموال يتيمان را به ناحق مى خورند و در حقيقت آتشى در شكم خود فرو مى برند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شبى كه به آسمان برده شدم گروهى را ديدم كه در شكم هاى آنان آتش افكنده مى شود و از ماتحتشان بيرون مى آيد. گفتم: اى جبرئيل! اينها كيستند؟ گفت: اينها كسانى هستند كه اموال يتيمان را به ناحق مى خورند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از يتيمى كسى كه پدرش را از دست داده سخت تر، يتيمى كسى است كه از امام خود بريده شده و توان دسترسى به او را ندارد و حكم مسائل دينى مورد ابتلايش را نمى داند. بدانيد كه هر كس از شيعيان ما به علوم ما آگاه باشد، اين شخصى كه به شريعت ما آگاه نيست و دسترسى به ما ندارد، [همچون] يتيمى است در دامان او. بدانيد كه هر كس او را هدايت و ارشاد كند و شريعت و احكام ما را به او بياموزد، در جمع بهشتيان برين با ما خواهد بود.