رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن سَرَّهُ أن يَكونَ أقوَى النّاسِ فلْيَتَوكَّلْ علَى اللّه ِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه خوش دارد قويترين مردم باشد، بايد به خدا توكّل كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه دوست دارد نيرومندترين مردم باشد، بايد به خدا توكّل كند.
عنه صلى الله عليه و آله : لَو أنّ رجُلاً تَوَكَّلَ علَى اللّه ِ بصِدقِ النِّيَّةِ لاحتاجَت إلَيهِ الاُمورُ مِمَّن دُونَهُ . ، فكَيفَ يَحتاجُ هُو و مَولاهُ الغَنيُّ الحَميدُ ؟! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر مردى با نيّت درست به خدا توكّل كند، احتياج كارهاى ديگران به او بيفتد؛ زيرا چگونه او [به ديگران ]احتياج پيدا كند در حالى كه مولايش بى نياز و ستوده است؟!
عنه صلى الله عليه و آله : الطِّيَرَةُ شِركٌ ، و ما مِنّا إلاّ ! و لكنَّ اللّه َ يُذهِبُهُ بِالتَّوكُّلِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : فال بد زدن [نوعى ]شرك است و هيچ فردى از ما نيست مگر [اينكه به نحوى دستخوش فال بد زدن مى شود،] اما خداوند، با توكّل كردن [او]، آن را از بين مى برد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن تَوَكَّلَ علَى اللّه ِ كَفاهُ مُؤنَتَهُ و رَزَقَهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه به خدا توكّل كند، خداوند هزينه او را كارسازى كند و از جايى كه گمان نمى برد به او روزى رساند.
عنه صلى الله عليه و آله : لَو أنّ النّاسَ كُلَّهُم أخَذوا بهذهِ الآيَةِ لَكَفَتهُم : «وَ مَن يَتَوكَّلْ علَى اللّه ِ فَهُوَ حَسْبُهُ إنَّ اللّه َ بالِغُ أمْرِهِ» .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر همه مردم به اين آيه عمل مى كردند ، آنان را بسنده بود: «و هر كه به خدا توكّل كند ، همو او براى وى بس است، همانا خدا به انجام رساننده فرمان خود است».
عنه صلى الله عليه و آله : لَو أنَّكُم تَتَوكَّلونَ علَى اللّه ِ حَقَّ تَوَكُّلِهِ لَرَزقَكُم كما يَرزُقُ الطَّيرَ ، تَغدو خِماصا و تَرُوحُ بِطانا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر شما، چنان كه بايد، به خدا توكّل كنيد، خداوند همان گونه كه پرنده را روزى مى دهد؛ با شكم خالى مى رود و با شكم پر بر مى گردد، شما را نيز روزى مى دهد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه توكّل كند، و قانع و راضى باشد، خواسته هايش كارسازى شود.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لِرجُلٍ قالَ لَهُ : أعقِلُها (أي الدّابة) و أتَوَكَّلُ ، أو اُطلِقُها و أتَوَكَّلُ ؟ ـ : اِعقِلْها و تَوَكَّلْ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه به ايشان عرض كرد: زانوى اشترم را ببندم و به خدا توكل كنم يا رهايش بگذارم و توكل كنم؟ ـ فرمود : با توكّل زانوى اشتر را ببند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه عرض كرد: اشترم را رها مى گذارم و توكّل مى كنم ـ فرمود : او را ببند و توكّل كن.