رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله ـ و هُو على ناقَتِهِ واقِفٌ بِالحَزوَرَةِ يقولُ لِمَكَّةَ ـ : و اللّه ِ ، إنّكِ لَخَيرُ أرضِ اللّه ِ ، و أحَبُّ أرضِ اللّه ِ إلَى اللّه ِ ، و لَو لا اُخرِجتُ مِنكِ ما خَرَجتُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در حالى كه سوار بر ناقه خود در حزوره ايستاده بود خطاب به مكّه ـ فرمود: به خدا كه تو بهترين زمين خدا هستى و محبوبترين زمين خدا نزد خدايى و اگر مرا از تو بيرون نمى كردند، من به پاى خود بيرون نمى رفتم.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ يُبغِضُ رجُلاً يُدخَلُ علَيهِ في بَيتِهِ و لا يُقاتِلُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ نفرت دارد از مردى كه در خانه اش بر او حمله كنند و او نجنگد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خيرى نيست در··· وطن مگر با امنيّت و شادمانى.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن وَعَدَهُ اللّه ُ على عَمَلٍ ثَوابا فهُو مُنجِزُهُ لَهُ ، و مَن أوعَدَهُ على عَمَلٍ
عِقابا فهُو فِيهِ بِالخِيارِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند به هر كس وعده پاداش در برابر كارى دهد، حتما آن وعده را به كار مى بندد و هر كس را در برابر كارى وعده كيفر دهد در [عملى كردن، يا عملى نكردن ]آن وعده آزاد است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وعده، دَين است.
عنه صلى الله عليه و آله : العِدَةُ دَينٌ ، وَيلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمّ أخلَفَ ، وَيلٌ لمَن وَعَدَ ثُمّ أخلَفَ ، وَيلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمّ أخلَفَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وعده، دَين است؛ واى بر كسى كه وعده دهد و خُلف وعده كند، واى بر كسى كه وعده دهد و خلف وعده كند، واى بر كسى كه وعده دهد و خلف وعده كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وعده مؤمن، دَين است [به گردن او]، وعده مؤمن مانند گرفتن با دست (قطعى) است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وعده مؤمن، نقد (قطعى) است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : و عده اى كه داده مى شود، مانند دَين، يا مهمتر از آن است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وعده مؤمن، يك حقّ واجب [به گردن او ]است.