پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه يك تير در راه خدا بيندازد، آن تير در روز قيامت براى او نورى باشد.
عنه صلى الله عليه و آله : علَيكَ بتِلاوَةِ القرآنِ ؛ فإنّهُ نُورٌ لَكَ في الأرضِ ، و ذُخرٌ لكَ في السّماءِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تلاوت قرآن كن كه آن در زمين براى تو نور است و در آسمان برايت اندوخته.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن قَرأَ هذهِ الآيةَ عِندَ مَنامِهِ «قُلْ إنَّما أنا بَشَرٌ مِثْلُكُم يُوحَى إلَيَّ أ نَّما إلهُكُمْ إلهٌ واحِدٌ···» . إلى آخِرِها ، سَطَعَ لَهُ نُورٌ إلَى المَسجِدِ الحَرامِ ، حَشْوُ ذلكَ النُّورِ مَلائكَةٌ يَستَغفِرونَ لَهُ حتّى يُصبِحَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس هنگام خوابيدن آيه : «قل إنّما أنا بشر مثلكم يوحى إلىّ أنّما إلهكم إله واحد···» را تا آخرش بخواند، برايش نورى تا مسجد الحرام تابيدن گيرد كه در ميان آن نور فرشتگانى تا بامداد براى او استغفار كنند.
عنه صلى الله عليه و آله : مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحيِيَ بِها حَقَّ امرئٍ مُسلِمٍ أتى يَومَ القِيامَةِ و لِوَجهِهِ نُورٌ مَدَّ البَصَرِ ، يَعرِفُهُ الخَلايِقُ باسمِهِ و نَسَبِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس شهادت حقّى بدهد تا با آن حقّ مسلمانى را زنده كند، روز قيامت در حالى بيايد كه چهره اش نورانى است و تا چشم كار مى كند نورش مى درخشد و خلايق او را به نام و نسب بشناسند.
عنه صلى الله عليه و آله : أربَعٌ مَن كُنَّ فيهِ كانَ في نُورِ اللّه ِ الأعظَمِ : مَن كانَ عِصمَةُ أمرِهِ شَهادَةَ أن لا إلهَ إلاّ اللّه ُ و أنّي رسولُ اللّه ِ ، و مَن إذا أصابَتهُ مُصيبَةٌ قالَ : إنّا للّه ِ و إنّا إلَيهِ راجِعونَ ، و مَن إذا أصابَ خَيرا قالَ : الحَمدُ للّه ِ رب العالَمينَ ، و مَن إذا أصابَ خَطيئةً قالَ : أستَغفِرُ اللّه َ و أتوبُ إلَيهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چهار چيز است كه در هر كس وجود داشته باشد، در نور اعظم خدا غوطه ور است : كسى كه نگهبانِ كارش شهادت دادن به يگانگى خداوند و به اينكه من فرستاده خدا هستم باشد، و كسى كه هرگاه مصيبتى به او رسد، گويد : ما از آن خداييم و به سوى او باز مى گرديم ، و كسى كه هرگاه به خير و نعمتى دست يابد، گويد : ستايش ويژه خداى جهانيان است، و كسى كه هرگاه گناه و خطايى كند، گويد : از خدا آمرزش مى خواهم و به سوى او باز مى گردم .
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لِرجُلٍ قالَ : اُحِبُّ أن اُحشَرَ يَومَ القِيامَةِ في النُّورِ ـ : لا تَظلِمْ أحَدا تُحشَرْ يَومَ القِيامَةِ في النُّورِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه عرض كرد : من دوست دارم در روز قيامت با نور و روشنايى به محشر آيم ـ فرمود : به هيچ كس ظلم نكن تا روز قيامت در نور و روشنايى محشور شوى.
عنه صلى الله عليه و آله : ثُمّ يقولُ ـ يَعني الرَّبَّ تباركَ و تعالى ـ : اِرفَعوا رُؤوسَكُم ، فيَرفَعونَ رُؤوسَهُم فيُعطيهِم نُورَهُم على قَدرِ أعمالِهِم ، فمِنهُم مَن يُعطى نُورَهُ مِثلَ الجَبَلِ العَظيمِ يَسعى بَينَ يَدَيهِ ، و مِنهُم مَن يُعطى نُورَهُ أصغَرَ مِن ذلكَ ، و مِنهُم مَن يُعطى مِثلَ النَّخلَةِ بِيَدِهِ ، و مِنهُم مَن يُعطى أصغَرَ مِن ذلكَ ، حتّى يَكونَ آخِرُهُم رجُلاً يُعطى نُورَهُ على إبهامِ قَدَمَيهِ يُضيءُ مَرّةً و يَطفأ مَرّةً .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آنگاه او ـ يعنى خداوند متعال ـ مى فرمايد : سرهايتان را بالا گيريد. پس، آنان سرهايشان را بالا مى گيرند و خداوند به اندازه اعمالشان به آنها نور مى دهد؛ به يكى نورى مى دهد به اندازه يك كوه بزرگ كه پيشاپيش او مى دود، به يكى نورى كوچكتر از آن داده مى شود، به يكى نورى داده مى شود كه چون درخت خرمايى به دست مى گيرد و به ديگرى نورى كوچكتر از آن داده مى شود. تا آنكه به آخرين نفر آنها نورى به اندازه شصت پاهايش داده مى شود كه گاه مى درخشد و گاه خاموش مى شود.
عنه صلى الله عليه و آله ـ لَمّا دَخَلَ على عِصابَةٍ مِن ضُعَفاءِ المُهاجِرينَ ، و إنَّ بَعضَهُم لَيَستَتِرُ ببِعضٍ مِن العُري ، و قارئٌ يَقرأُ علَيهِم ـ : أبشِروا يا مَعشَرَ صَعالِيكِ المُهاجِرينَ بالنُّورِ التّامِّ يَومَ القِيامَةِ ، تَدخُلونَ الجَنَّةَ قَبلَ أغنياءِ النّاسِ بنِصفِ يَومٍ ، و ذاك خَمسُمِائةِ سَنَةٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ آنگاه كه بر گروهى از مهاجران تهيدست وارد شد و آنها را ديد كه از برهنگى ، هر يك خود را در پناه ديگرى قرار مى دهد و قارى اى براى آنان قرآن مى خواند ـ فرمود : مژده باد شما را اى مهاجران تهيدست به نور كامل در روز قيامت؛ شما يك نصف روز، كه برابر با پانصد سال است، زودتر از مردمان توانگر به بهشت مى رويد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : تَجِدونَ النّاسَ مَعادِنَ ؛ فخِيارُهُم في الجاهِلِيَّةِ خِيارُهُم في الإسلامِ إذا فَقِهوا ، و تَجِدونَ مِن خَيرِ النّاسِ في هذا الأمرِ أكرَهَهُم لَهُ قَبلَ أن يَقَع فيهِ ، و تَجِدونَ مِن شِرارِ النّاسِ ذا الوَجهَينِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردم را [چون ]معدن ها مى يابيد. پس، كسانى كه در جاهليت بهترين مردم بوده اند در اسلام نيز بهترين آنها هستند، اگر دانا و فهميده باشند. و از شمار بهترين مردم در اين امر (اسلام) كسى را مى يابيد كه پيش از درآمدن به آن، از همه مردم آن را نا خوشتر مى داشته است . و دو رويان را از جمله بدترين مردم مى يابيد .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردم همانند دندانه هاى شانه يكسان اند.