امام هادى عليه السلام فرمود:خداوند، دنيا را جاى گرفتارى قرار داده
و آخــرت را سـراى پـاداش،
گرفتارى دنيا را سبب ثواب آخرت قرار داده
و ثـواب آخـرت را عـوض گرفتـارى دنـيا.
امام على النقى عليه السلام فرمود:هركس خود را از مكر و مؤاخده پروردگار در امان بداند، كبر ورزيده است، تا آنكه قضاى الهى و دستور تخلف ناپذير او گريبانش را بگيرد، و هركس از طرف خداوند دليل روشنى داشته باشد، (براى كارهايش دليل شرعى داشته باشد،) هرمصيبتى بر او سبك و قابل تحمل خواهد بود، هر چند بدنش را قيچى كنند و پاره پاره شود.
امام على النقى عليه السلام فرمود:نفاق و دورويى، دوستى ديرين را از بين مى برد
و پيمانهاى محكم و مطمئن را نيز بر هم مى زند
و كمترين اثر آن، كشمكش و نزاع است
و نزاع، اصلى ترين سبب جدايى است.
امام على النقى عليه السلام فرمود:بهتر از كار خير، انجام دهنده آن است،
و زيباتر از سخن زيبا، گوينده آن است،
و برتر از دانش، دانشمند است،
و بدتر از بدى، آورنده آن است،
و ترسناك تر از وحشت، ترسو است.
امام هادى عليه السلام در جواب سخنى كه ميان او و متوكّل گذشت ، فرمود:از كسى كه نسبت به او كدورتى دارى خوشى نطلب،
و از كسى كه به او خيانت كرده اى وفا نخواه،
و از كسى كه به او بدگمانى، خيرخواهى نخواه،
چون هر چه تو نسبت به او در دل دارى، او هم نسبت به تو در دل دارد.
