احادیث امام سجاد علیه السلام

امام زين العابدين عليه السلام ـ در مناجات ـ گفت : بار خدايا! از نفّس من آن چه او را مى رهاند و خالص مى گرداند، براى خود بگير و آن چه او را به صلاح و درستى مى كشاند، براى من بگذار؛ زيرا نفْس من در معرض هلاكت است، مگر اين كه تو آن را نگاه دارى.

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى روز عرفه ـ گفت : مرا نگهدارى و مصونيتى بخش كه به ترس از تو نزديكم گرداند و از ارتكاب حرامهاى تو بازم دارد و از بندِ گناهان بزرگ آزادم سازد و از پلشتىِ گناه و نافرمانى، پاكيزه ام گردان.

امام زين العابدين عليه السلام ـ درباره آيه «پس گذشت كن گذشتى نيكو···» ـ فرمود : مقصود، گذشت بدون سرزنش است.

امام زين العابدين عليه السلام : حق كسى كه به تو بدى كند، اين است كه از او درگذرى، ولى اگر دانستى كه گذشت از او زيانبار است، آن گاه انتقام بگير. خداوند تبارك و تعالى فرموده است: «بر كسانى كه پس از ستمى كه بر آنها رفته باشد انتقام مى گيرند، ملامتى نيست».

امام زين العابدين عليه السلام ـ آنگاه كه مردى را در حال طواف ديد كه مى گويد: بار خدايا! به من صبر عطا فرما! و دستى به شانه او زد ـ فرمود : بلا مى طلبى؟ بگو: بار خدايا! به من عافيت و شكر بر عافيت عطا فرما.

امام زين العابدين عليه السلام : بار خدايا! بر محمّد و خاندان او درود فرست و جامه عافيت بر من بپوشان ··· عافيت در دنيا و آخرت را و با [عطاىِ نعمتِ] تندرستى و امنيت و سلامتِ در دين و بدنم و بينايى در دلم و راه افتادن كارهايم، بر من منّت گذار.

امام زين العابدين عليه السلام : همنشينى با دانشمندان موجب فزونى خرد است··· و آزار نرساندن، از كمال خرد است.

امام زين العابدين عليه السلام : حق شاگرد تو اين است كه بدانى خداوند، به واسطه علم و دانشى كه به تو داده و از خزانه هاى [دانش ]خود براى تو گشوده، تو را سرپرست شاگردانت ساخته است. بنا بر اين، اگر مردم را خوب آموزش دهى و با آنان درشتى و بدرفتارى نكنى و از تعليمشان به ستوه نيايى، خداوند از فضل خود بر دانش تو بيفزايد. اما اگر دانش خود را از مردم مضايقه كنى يا وقتى براى آموختن دانش نزد تو آمدند با ايشان درشتى و بدرفتارى كنى، بر خداوند عزّ و جلّ سزاوار است كه علم و شكوه آن را از تو بگيرد و جايگاه تو را از دل مردم بيندازد.

امام زين العابدين عليه السلام : حق استاد تو اين است كه به او احترام گذارى، محضرش را موقّر دارى، با دقت به سخنانش گوش بسپارى، رويت به او باشد و به او توجّه نمايى، صدايت را بر صداى او بلندتر نكنى، هرگاه كسى از او سؤالى كند تو جواب ندهى، بلكه بگذارى خودش جواب دهد. در محضر او با كسى سخن نگويى، در حضور او از كسى غيبت نكنى، اگر پيش تو از او بدگويى شود، از وى دفاع كنى. عيبهايش را بپوشانى، خوبيها و صفات نيكش را آشكار سازى، با دشمن او همنشينى نكنى و با دوستش دشمنى نورزى. هر گاه اين كارها را كردى فرشتگان خدا درباره ات گواهى دهند كه تو براى رضاى خداى بلند نام، نه براى مردم، نزد آن استاد رفته اى و دانش او را فرا گرفته اى.

امام زين العابدين عليه السلام : در انجيل نوشته شده است: تا آنچه را آموخته ايد به كار نبسته ايد، در پى آموختن آنچه نمى دانيد نرويد؛ زيرا علم، هر گاه به آن عمل نشود، جز بر دورى [عالم] از خدا نيفزايد.