احادیث رسول خدا صلی الله علیه و آله

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل كسى كه قرآن مى خواند و فريضه ها را نمى داند، مَثَل بُرنس .حديث بى سر است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل كسى كه قرآن مى خواند و فريضه ها را نمى داند، مَثَل كسى است كه سر ندارد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مثل قرآن براى كسى كه آن را مى آموزد و مى خواند و به آن عمل مى كند، مانند انبانى پر از مشك است كه بوى آن در همه جا پراكنده مى شود و مَثَل كسى كه قرآن را مى آموزد و به بستر مى رود در حالى كه اندرونش قرآن است، مانند انبان مشكى است كه درش بسته باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل اهل قرآن، مثل كسى است كه زانوى شترش را بسته باشد. اگر از آن مراقبت كند، شتر را نگه مى دارد و اگر رهايش كند شتر مى رود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل قرآن مَثَل شترى است كه زانويش بسته شده باشد. اگر صاحبش از زانو بندهاى آن مواظبت كند، شتر را نگه مى دارد و اگر از آن غافل شود، شتر مى رود. اهل قرآن نيز اگر در خلال شب و روز آن را بخواند، به يادش مى ماند و اگر به آن نپردازد، از يادش مى رود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل مجاهدِ در راه خدا ـ و خدا بهتر مى داند كه چه كسى در راه او جهاد مى كند ـ تا زمانى كه [از ميدان جهاد ]برگردد، مانند كسى است كه پيوسته روزه گيرد و شب را به عبادت گذراند و از روزه گرفتن و صدقه دادن سست و خسته نشود. خداوند متعال براى مجاهدِ در راه خود ضمانت كرده است كه اگر جانش راستاند، او را به بهشت برد و يا به همراه پاداش يا غَنيمت سالم برگرداندش.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل كسى كه در راه خدا جهاد مى كند هرچند جهاد او به درازا كشد، تا زمانى كه برگردد، مَثَل كسى است كه روزها روزه بگيرد و شب ها را به عبادت گذراند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل كسانى از امّت من كه مى جنگند و مزد مى گيرند تا خود را در برابر دشمنشان تقويت كنند، مَثَل مادر موسى است كه فرزندش را شير مى داد و مزد خود را مى گرفت.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مثل نمازهاى پنجگانه، مثل نهر آب شيرينى است كه از مقابل خانه هر يك از شما بگذرد و او روزى پنج بار خود را در آن شستشو دهد. ديگر چرك و كثافتى در بدن او باقى نمى ماند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَثَل همنشين خوب و همنشين بد، مثل مُشك فروش است و كوره آهنگر، از مشك فروش بى بهره نمى مانى، يا از او مى خرى يا از رايحه اش استشمام مى كنى. ولى كوره آهنگر خانه يا جامه تو را مى سوزاند يا بوى بدى از آن به مشامت مى رسد.